IZAKAYA(MMIE)
Drie belangrijke regels des levens. 1: Een hak lager dan 8 centimeter, daar blijf je ver van uit de buurt, 2: maak nooit oogcontact met een levend wezen terwijl je een banaan eet en 3: als je wordt uitgenodigd voor een lunch bij Izakaya, dan zeg je ja. Volmondig. Dus dat laatste deden Elke en ik vorige week woensdag. You see, Izakaya is een van de fijnste restaurants van Amsterdam. Ze serveren er luxe Japanse gerechten, zó goddelijk en mooi dat je je op weg naar de uitgang zeeeeker 25 procent meer snob voelt dan bij binnenkomst. Mocht je binnenkort (jaha, thank god staat de zomer voor de deur) die kant op willen gaan, ga dan vooral lunchen op het terras en bestel een aantal bites. De sushi is next level shit, net als het sashimi-trio van zalm, yellowtail en zeebaars. En ehm, door de crispy rice bite met pittige tonijntartaar, maistempura met pittige yuzu-mayonaise en de salade van babyspinazie met gegrilde gamba’s, Parmezaan en truffel ging ik bijna knock-out. WAT een feestje in je mond. Je snapt: Elke en ik hadden echt het gevoel dat we heel hard aan het werk waren die middag…
Ook zin in een middagje genieten? Albert Cuypstraat 2-6 in de Pijp is waar je moet zijn. Enne, niet mij de schuld geven als je straks als snob de deur uit gaat, hè? Dat is het Izakaya-effect.
