Amayzine

Famke Louise is the gift that keeps on giving

M’n Insta-inbox ontploft met berichtjes. Of ik nu nu NU naar YouTube wil gaan. Spoedgeval.  What happened? Famke Louise heeft een nieuw nummer gedropt en ze schijnt te kotsen in de video. HOOOOO – wacht even, stop. Ondanks dat ik vandaag helemaal niet werk, wil ik daar tóch even voor achter de laptop kruipen.

Want je begrijpt: dit moet besproken worden. Net als bij ‘Op Me Monnie’
en ‘Vroom’. Dus wordt het eerst maar eens tijd om die videoclip te kijken. Kiek, de Foute Videoclip Recensent at your service. En ik weet niet waarom, maar ik ben voor deze nog banger dan voor de vorige… Goed, eerst maar eens even kijken wat Famke nu weer allemaal heeft uitgevroomd.

Goed, gezien? Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Dat met die kromme zinnen, verraderlijke Sannie en jakka’s met bontkragen is tot daar aan toe, maar dit, dít slaat alles.

Het begint allemaal best gezellig. We zien Famke samen met een boy ergens naar binnen gaan. Lijkt op een feestje. Ze is sociaal, want ze heeft wel haar eigen flesje drank meegenomen. Beter dan gierige mensen op feestjes. Oh, hadden we al kennisgemaakt met de Famke Louise kots-whisky merchandise? Bij dezen. Binnen vier slokken gegarandeerd nekken. Als dat geen waar is voor je geld. Met de code ‘KOTS’ krijg je zelfs 30 procent korting.

Vervolgens komt ze binnen op het feestje (zonder fles), zoent ze wat mensen gedag en loopt ze naar de bar om de fles te ‘jatten’. De fles waar ze aan het begin van het verhaal ook al buiten mee liep, maar chronologie is gewoon lastig als je zoveel whisky op hebt. Dat snap ik Famke, is all good. 27 seconden bezig. OH HELP DE MY LITTLE PONY’S ZIJN WEER BACK IN THE GAME. Dit keer op een bruidstaart. Aah, het kwartje valt: Famke is op een bruiloft. Op een bruiloft van een stel dat twee fluoriserende paardjes van Fimo-klei op hun bruidstaart wil. Brrr, blij dat ik die uitnodigingen nooit ontvang.

We gaan door. De backstage keukenscènes zijn een blijvertje, want ons Famke trekt haar figurantvriend naar, jawel, de keuken, waar een potje ouderwets wordt ingedronken. Snap ik als je op zo’n enge bruiloft bent, zou ik ook doen. “Iedereen kent mijn naam, beter wen je d’r aan.” Ze zingt het echt. Shit, ik zit pas bij de 00:53 seconden, jongens, en ik wil ook nog effing weekend hebben, oké? We gaan snel door. We zien het stel dat gaat trouwen. Het meest ongeloofwaardig aan de hele situatie is nog wel de tiara van de bruid. Famke komt waggelend binnen. Best goed geacteerd overigens, voor iemand niet echt dronken is, ik moet het haar nageven.

Gaat dan nu dé scène komen? OOOOOOOOOOMYLORDIE ik wist dat het erg was, maar dit slaat alles. Gad-gadverdamme, ze kotst die hele broek onder. Iedereen op het feestje vindt Famke nu een beetje viezig. En ik snap iedereen op dat feestje wel. Het vriendje van Famke niet, die blijkt een woeste dronk te hebben en begint flessen op het hoofd van de gasten kapot te slaan. Gelukkig komt daar de kotspolitie, a.k.a. de vriendengroep van Famke Louise met Mexicaanse guerrillamaskers. Goh, er in je videoclip voor kiezen om gasten als een soort terroristen tijdens een bruiloft te laten binnenstormen met AK-47’s. Gewaagde keuze meid, zeker in deze tijd. Als dat niet #LIT is weet ik het ook niet meer.

LouiVos (wie dat ook moge zijn) begint onverstaanbare teksten te rappen terwijl hij ronddraaiend met zijn geweer door de kamer heen banjert. Het bruidje ligt paniekerig op de grond. Famke doet een dansje en zingt: ‘Ik smoke, ik drink, ik leef.’ Aan het einde springt ze volgens mij van een verhoging naar beneden en is het niet helemaal duidelijk voor ons of ze het overleeft of niet. Nogmaals, lieve mensen, misschien ben ik hier te oud voor, maar één ding is zeker: Famke is the gift that keeps on giving. Enne, no matter what you do: nodig die chick nooit uit op je bruiloft. FAKKING levensgevaarlijk.

P.S.: Op mijn Insta Stories @kikiduren kun je nog even nagenieten van mijn eerste reactie toen ik de video zag. Fijn weekend, hè! Oh my god, vanavond ga ik lit!!!

Love & Sex
Top 3
Trending Topics
Top 3
BY May-Britt Mobach