Je gaat de stad in voor een boek of dvd, en je komt thuis met een volstrekt onnodig maar wel heul mooi kledingstuk. Klinkt bekend? Toen ik gistermiddag naar de winkel van All Saints in de Heiligeweg toog om daar creative director Will Beedl te interviewen kón dat dus bijna niet anders dan mis gaan. Zeker toen bleek dat Will niet alleen verdomd goed is in zijn vak (de collectie is zéér begeerlijk), maar dat hij ook nog eens een ontzettend leuke en aanstekelijke man is.

Vandaag geen batterij kritische PR-medewerkers die meeluisteren, Will en ik zitten gezellig samen op een poef zonder extra oren. En dat zegt ook meteen heel veel over het merk. Will omschrijft All Saints als “an effortless unstudied cool, a uniform without uniformity.” En de winkel, met grote onbewerkte grove muren en een industriële look, onderschrijft dat helemaal.

Will omschrijft All Saints als “an effortless unstudied cool, a uniform without uniformity.”

Wat zit er in jouw achterhoofd tijdens het ontwerpen?

“De garderobe die ik maak moet geschikt zijn voor jou om op de fiets te zitten, mee naar een zakelijke afspraak te gaan, je schoonmoeder te ontmoeten en je boekhouder te zien. Kortom, het moet veelzijdig en universeel zijn. De mensen die onze kleding dragen voelen zich goed in die kleding waar ze ook zijn, zonder goedkeuring van hun omgeving. Die goedkeuring komt namelijk vanuit hunzelf. Dat effect, dat probeer ik altijd te bereiken tijdens het ontwerpen.”

Zeg je All Saints, zeg je bikerjacket. Hoe kan het dat jullie zulke perfecte leren jasjes weten te maken?

“Er zijn een hoop factoren die daaraan bijdragen, maar die tellen allemaal op tot: attitude. Dat is het geheime ingrediënt. Het belangrijkst aan een leren jasjes is dat je je er cool in voelt, en dat maakt het ook zo’n gaaf kledingstuk, het levert instant rock ’n roll op. Die van ons zijn gewoon cool, en dat is ook precies hoe je je voelt als je ‘m aantrekt.”

“you know I just really really love my job.”

Heb jij persoonlijk wel eens last van het ik-heb-niets-om-aan-te-trekken-syndroom?

“Niet echt, want ik draag gedurende een periode altijd hetzelfde. Soms is dat een week, of een maand, kan ook een jaar zijn, en dan trek ik letterlijk elke ochtend hetzelfde uit de kast. Niet dat ik ongewassen door het leven ga hoor, ik heb 100 exemplaren van exact hetzelfde kledingstuk. En soms gebeurt er iets, iets volstrekt willekeurigs, en dan besluit ik om radicaal iets anders te dragen, tot wanneer dat dan weer duurt.”

Waarom is jouw werk zo leuk?

“Kijk, mode gaat over het begrijpen van visual codes, en het organiseren van die codes op een manier zodat ze een collectie vormen. Dat is wat het zo leuk maakt, die codes betekenen namelijk elke keer wat anders, een leren jasje gaat al generaties mee en elke keer weer op een nieuwe manier.”

Will begint nu bijna van de bank te stuiteren van enthousiasme,“you know I just really really love my job.”En dat is te merken. Nadat we afscheid nemen spiek ik nog even snel tussen de rekken met leren jasjes, en goddank weet ik mijn impulsen te beheersen, maar de kans is groot dat ik binnenkort tóch overstag ga. Misschien wel tijdens het winkelen voor een boek. Of dvd. Je weet het immers maar nooit.