Geëmancipeerd daten

hoe doe je dat?

Nu we allemaal geëmancipeerde vrouwen zijn die niets moeten hebben van neerbuigende en betuttelende mannen die ons liever aan het aanrecht zien dan in de boardroom, zijn de regels van het daten ook enorm veranderd. Dat hij betaalt is niet meer een gegeven, en de tijd dat jij gewillig afwacht totdat hij jou de volgende dag belt is ook voorbij. Vrouwen nemen het heft in eigen hand én in portemonnee, maar soms is het ingewikkeld om in te schatten wanneer je dat nou wel, en wanneer je dat niet moet doen.

Laatst had een vriendin een date in een bijzonder chique restaurant met bijzonder chique prijzen. De restaurantkeuze kwam van hem, en ook al was dit niet echt de eerste date, het was wel de eerste echte date. De man in kwestie had de dag, tijdstip en locatie gekozen, “dress hot” was haar opdracht. And so she did, maar eenmaal met het menu in haar handen kreeg ze het toch wel even benauwd. Want meestal kun je nog wel om de dure dingen heen bestellen (dubbel voorgerecht nemen en in ieder geval ver weg van kreeft-achtige zaken blijven), in dit geval was dat een totaal onmogelijke zaak – álles was duur.

Je wilt niet als een verwende prinses overkomen, maar ook weer niet als een saaie doos die zelf geen keuzes kan maken. Uiteindelijk heeft ze in dit geval maar zo goed mogelijk opgelet wat hij koos (het was een restaurant waar je meerdere kleine gerechten kiest), en daarbij was hij zelf behoorlijk relaxed en riep al snel dat álles hem zo lekker leek en “laten we de hele kaart bestellen.” Na dure fles 1 volgde dure fles 2, en toen ze eenmaal besloten om weg te gaan was de rekening al betaald. Dat had hij dus stiekem gedaan, zonder dat ongemakkelijke moment aan tafel waarbij zij de rekening ziet.

Hij zag het als een persoonlijke belediging als ik zijn geld afwees en vond het volstrekt bespottelijk dat ik überhaupt overwoog om m’n portemonnee te trekken.

Maar er zijn ook situaties waarin het minder duidelijk is wie er betaalt en niet elke man is zo galant om de rekening buiten jouw zicht om te betalen. Het biertje in de kroeg, broodje on the go, de etentjes die na de Eerste Date volgen, dat soort zaken. Sommige mannen weigeren het toe te staan dat jij betaalt. Ik ging een tijd met zo’n type uit. Een bankier uit London, veel geld, veel ego. Hij zag het als een persoonlijke belediging als ik zijn geld afwees en vond het volstrekt bespottelijk dat ik überhaupt overwoog om m’n portemonnee te trekken. Dat zijn moeilijke mannen en van geëmancipeerd daten is never sprake. Dat moet je accepteren of hem inwisselen voor een moderner exemplaar, hem overtuigen van jouw gelijk gaat je namelijk niet lukken.

Een vriend van me zegt dat tijdens de periode van het daten hij altijd zal betalen, maar dat hij het wel kan waarderen als de vrouw ‘the move’ maakt. Als in, in haar tas gaat graven naar haar portemonnee als teken van “hé, ik ben best bereid om te betalen hoor.” Als het daten eenmaal over is gegaan in een verkering dan is het vrij normaal om het om en om te doen. Jij de ene keer, hij de volgende keer.

Weer een andere vriendin had bijna een jaar verkering met een jongen die álles tot op de laatste cent wilde splitten. Niet alleen romantische etentjes, maar alles boven de 10 euro moest verrekend worden. Maakte hij serieus €4,30 naar haar over, en kreeg zij te horen dat hij nog €8,70 van haar kreeg. Persoonlijk vind ik het altijd best heel leuk om de rekening te betalen, om te laten zien dat ik heus niet zo’n kipje ben dat op de zak van haar vent teert. Ik werk hard en verdien m’n eigen geld en niets leukers dan dat uitgeven aan restaurants en cafés (en schoenen en tassen natuurlijk, duh).

Ik vind het dus lastig. The move lijkt me een prima iets maar persoonlijk voel ik denk ik meer voor om en om. En voor duidelijke afspraken. En voor types die géén bankier zijn en het juist waarderen als een vrouw niet van hem afhankelijk is. Dank u vriendelijk.