Pak van Jet’s hart

Ja hallo, hier spreekt het trotste zusje van het land. Gisteravond hees ik mezelf in een zwarte DKNY jurk (een week geleden gescoord bij outnet.com en net op tijd nog op maat kunnen laten maken bij de kleermaker) voor de première van de film Pak van mijn Hart. Ik droeg schoenen, met zwarte en rode hartjes en een gouden hak, van DvF. Mijn haar liet ik doen bij de The Building, op de nagels zat OPI gellak en mijn wimpers waren voor 80% nep. Alles voor mijn broer (en oké, ook voor die rode loper).

Mijn opa had een smoking geleend van de buurman, mijn oma droeg een prachtig donkergroene blouse van Frank Govers, moeders een Alexander McQueen jurk in gebroken wit en Kees was gekleed in Dior. Zo mooi was iedereen, er kon niets meer fout gaan. En dat ging er ook niet. Je begrijpt dat hier het zusje spreekt, dus dit wordt een ontzettend slijmerig en alleen maar lof bericht.

Met gierende banden zat ik met mijn vader in de auto op weg naar de JT bioscoop in Hilversum. Hij presenteerde zijn uitzending al in smoking zodat we meteen in de auto konden springen. Er wachtte een fles koude witte wijn in de stoelzak voor mij. Ik kan je vertellen, voordat we in Hillywood aankwamen was ’ie leeg. Ik kon dat wel gebruiken om die rode loper enigszins ontspannen over te lopen. Gelukkig, dat lukte.

We zaten in zaal 1. Rij 7, met de hele familie. Op de rij achter mij zat Kees met de hele cast. Een half jaar geleden kreeg ik al een sneak preview van de film, dus ik wist al dat het een klapper zou worden. Er werd ook vaak hard gelachen. Wel het hardst door mijn ouders overigens. Bij de aftiteling natuurlijk giga applaus en gejoel en ik Woehoe-de het uit. Waarop mijn vader nog zachtjes zei: “Jet doe ff normaaaaal”, maar ik kon het niet laten.

Na afloop mocht de hele cast naar voren, kreeg iedereen bloemen en sprak Kees ze allemaal lief toe. Och, daar stond hij, mijn lieve broer, ik hoorde een tril maar ook opluchting in zijn stem. Chantal, Benja, Fedja, Halina glunderden weer met trots naar hem.

Hoog tijd voor een drankje en een hapje (avondeten was natuurlijk niet echt gelukt door de spanning). Ik danste tot 1 uur op mijn giga hoge hakken, ik geef toe dat ik op blote voeten naar de taxi ben gelopen. Ik kon niet meer. Had ik al gezegd dat ik het trotse zusje van het land ben? Nu houd ik op.