DINGEN DIE JE EEN MODEMEISJE NOOIT ZULT HOREN ZEGGEN

Zoals je misschien hier en daar hebt gemerkt of gelezen, hebben we een dependance in New York opgericht. We resideren tijdelijk in een best beheurlijk loft aan Park Avenue maar hebben terwijl ik dit schrijf weer een sub-kantoortje ingericht op het terras van The Standard, Meatpacking District. Het is hier Paris Hilton links, Rodrigo Otazu rechts en The Blonde Salad in het midden wat ons enorm inspireerde tot het schrijven van dit stukje. Want wij zijn over-the-moon-intens-gelukkig-en-tintelend-van-plezier maar dat laten blijken is voor een modemeisje SO not done. En de lijst met dingen die je niet uit de mond van een modemeisje zult horen komen rollen is lang.

Iedereen die nadenkt over mode is in principe dun. Er is een dun-dunner-dunst-hiërarchie waarbij de modellen (because duh) het dunst zijn, de mensen die werken in fashion (denk stylisten, casting directors, hoofd kleedsters) redelijk dun en topbloggers en sommige modemensen (want hé Suzy Menkes en Glenda Bailey zijn niet bepaald een size zero) zijn normaal dun. Koolhydraten staan zó niet op het menu en het woord ‘brood’ is voor het laatst uitgesproken in 1998.

Modemeisjes hebben het druk, drúk, DRUK. Zelfs als ze het niet druk hebben zijn ze druk met denken aan de drukte van gister of de komende drukte van morgen en het idee daaraan alleen al is best druk.

Zie punt 1. Iedereen die matcht met de woorden ‘mode’ en ‘jeans’ (Suzy en Glenda zouden noooit een spijkerbroek kopen, maar echt niet). Vooral tijdens fashionweek wordt er een hoop afgerend en is de calorie-inname minimaal (champagne en wodka tellen niet mee) dus die jeansmaat wordt alleen maar kleiner.

Regel 1 in fashion. Nooit zeggen dat je geen invite hebt. Zeg dat je een andere afspraak hebt met een belangrijke investeerder met een intense interesse voor jou/ dat de designer je gisteren al de collectie heeft laten zien en dat het nu toch, so sorry, alweer een beetje als oud nieuws voelt / dat je drie shows tegelijk hebt en je nu eenmaal moet kiezen in het leven.

Zie 1 en zie 3, brood is in modeland vijand numero uno.

Wakker worden, dudes. Hallooo? Het gaat om het grote zien en gezien worden. Ik word gefotografeerd dus ik besta, weet je nog?

Niet eten is een ding, dat toegeven een ander. Dus als iemand je iets aanbiedt, is je antwoord: “oh nee bedankt ik heb gisterochtend al flink ontbeten dus ben nog wel even oke. Maar neem jij vooral wat!”

Modemeisjes vinden eigenlijk niets leuk. Nooit. Of het moet iets heel ‘refreshing’ zijn dat bijdraagt aan je imago. Van alle fashionweeks vinden modemeisjes die van New York de minste. Te commercieel, in september te warm, in februari te koud, teveel bloggers. Het is een grote, doffe ellende. Wat dóen we hier eigenlijk?!

Zeg je niet. Doe je niet. Vind je niet. Kies voor de veiligheid. Niets is leuk tot het tegendeel meervoudig bewezen is. Positieve emoties zijn níet voor modemensen. Anything ‘leuk’ has got to go. Period.

‘Hebben’ is zo niet verantwoord. Het gaat niet om hebben en wat jij wilt dragen, het gaat om wat het betekent voor de mode. En de kunst. En dat soort dingen.

Rust is voor losers, jij bent de belangrijkste persoon op aard, very high profile, you just don’t do ‘rustig’.