het mysterie van de wisselende schoenmaat

Zoals jullie wel gemerkt hebben was afgelopen week nogal een enerverend weekje. Maandagavond was de finale van HNTM tegelijkertijd met de premiere van Pak van mijn Hart en donderdag vierden we groots onze verjaardag. En dat betekent heel veel plezier, maar ook heel veel WAT MOET IK AAN-momenten. Jet wilde voor de premiere een zwarte jurk en dan schoenen van DvF met hartjes, wel zo toepasselijk. Ze waren nog te koop (dúúr) maarrrrrr welke maat moest ze nemen? Een week van tevoren klikte ze haar maat naar huis maar toen die eenmaal op kantoor aankwamen (haar tweede huis) bleek dat er iets he-le-maal mis was gegaan.

Want in plaats van een 39 kwam er een 36 binnen en dat ging natuurlijk niet. Maar ze had toch echt de goede maat aangeklikt, toch? Nadere inspectie wees uit dat er iets mis was gegaan in het verschil tussen US sizes en UK sizes dus dat kleine exemplaar moest als de donder weer terug naar Amerika om omgeruild te worden voor de goede maat. Toen die eenmaal met expres expres expres delivery een dag voor de premiere werden gebracht waren ze eigenlijk nog steeds niet helemaal goed. Nét iets te groot bij de wreef, te krap bij de teen, gewoon net niet goed. Maar met nog een krappe 12 uur voordat ze de loper op moest besloot ze haar verlies te nemen en de schoenen te houden.

En dit is niet de eerste keer dat dit zo gaat. Wanneer je online schoenen koopt is het altijd een groot raadsel of de maat goed gaat zijn want dat is bij ALLE merken verschillend en dat is toch wel zó godsallejezus vervelend. Hoe-zó is een maat 39 niet gewoon overal een maat 39? Waarom moeten we kloten met Amerikaanse maten, Britse maten, Franse maten en Italiaanse maten? Een maat is toch een maat is een maat? Als ik online schoenen koop van een nieuw merk zit ik altijd met samengeknepen billetjes te wachten of ze wel zullen passen en als dan blijkt dat ze nét een beetje te krap zijn kan ik echt wel janken van teleurstelling. Zara, Topshop, H&M, Asos – allemaal doen ze totaal wat anders als het op schoenmaten aankomt.

Ik ging eens een beetje zoeken online naar antwoorden op dit probleem en kwam op een onderzoek van Racked.com waarin ze hebben uitgezocht hoe het toch kan dat schoenmaten zo wisselen. Ze interviewde verschillende inkopers en schoenenontwerpers en het antwoord is vrij simpel: “Because the factories where they’re produced all use different sizing guides.” Dit kun je oplossen door per merk exact te weten welke maat je hebt maar zelfs dan ben je er nog niet, Nine West bijvoorbeeld laat hun schoenen in verschillende fabrieken maken dus dan ben je nog steeds de lul.

Dus dat is dat. De fabrieken hebben allemaal een ander handboek voor maten, het probleem zit dus helemaal in het begin van het productieproces. Als ik later groot ben en de baas van de wereld ben dan is het eerste actieplan op de agenda ál die fabrieken één en dezelfde matentabel te geven want het moest maar eens over zijn met dit leed. En tot het zover is, tja, veel passen, veel kopen, en weer veel terugsturen. Niemand zei dat het leuk ging worden.