Amayzine

OSCARS 2015:

DE JURKENPARADE EN ONZE EIGEN AWARDS

Gisteravond deed Hollywood weer alsof de Oscars om filmprijzen gaan, terwijl we natuurlijk allemaal wel weten dat het éigenlijk om de jurken gaat. En aangezien er nog steeds geen Oscar voor Beste Jurk wordt uitgereikt doen wij dat, naast nog wat andere alternatieve awards. Daar gaan we.

Die gaat zonder twijfel naar Emma Stone. In een lime-kleurige jurk van Elie Saab was ze de allerknapste van het bal. Een hoge split, lange mouwen, open rug en pailletten van top tot teen en die opvallende kleur in combinatie met haar rode haar maken haar de onbetwiste winnaar. Later mocht ze ook nog eens een gouden beeldje in ontvangst nemen voor haar film Birdman maar een winnaar was ze al toen ze deze jurk van het rekje trok.

Patricia Arquette won Beste Actrice in een Bijrol en ook in haar jurk was er een opvallende bijrol, namelijk voor haar bovenarm. Ze droeg een zwartwitte japon van Rosette Getty, met een asymmetrische neklijn. Nu wil ik helemaal niet een zeikwijf zijn maar, en let op nu ga ik toch een zeikwijf zijn, wie zo’n jurk draagt moet van tevoren wel even wat extra oefeningen in de sportschool doen. Tuurlijk, Patricia is geen 18 meer, maar haar toch een beetje spekkige arm viel bij mij toch niet helemaal in goede aard. De rest van de jurk is zo flatterend en beeldig, het is gewoon zonde. Klein stukke stof erbij en ze kreeg 10 champagneglaasjes.

Jennifer Lopez kwam in een gigantische prinsessenjurk van Elie Saab, met een minstens zo gigantisch decolleté. Goedbeschouwd is het natuurlijk een prachtige jurk, maar ik weet niet of ik hem zo bij Jennifer vind passen. De jurken van Elie Saab zijn every girls dream maar de voorwaarde om een Saab-jurk goed te laten lukken is dat de draagster de jurk alle aandacht gunt en zichzelf koest houdt wat betreft haar, make-up en juwelen. Nu ging het wat dát betreft wel goed, maar die volstrekt overdreven boezem gaat er bij mij niet in. J.Lo probeert altijd zo hard, het is altijd zo volstrekt overbodig fierce. Toegegeven, hoe langer ik naar de foto’s van haar kijk hoe mooier ik het vind, maar toch, ik wéét het gewoon niet.

Of eigenlijk, voor de Nee-Nee-Nee-handschoenen. Gaga ziet eruit alsof ze bezig was met de afwas en opeens bedacht “oh shit wacht ik moet naar de Oscars,” zo huphop het huis uitrende en in de auto pas zag dat ze die idiote rode afwashandschoenen nog aan had. “Oh well fuck them, I’m GAGA” moet ze gedacht hebben en dat kan wel wezen, ik vind het geen gezicht. En vooral heel zonde, want de Alaia-jurk die ze draagt is zo prachtig, die rode krengen hadden echt niet gehoeven.

Scarlett, dit is dus een kostuum. Een verkleedpak. Ging je als groene Avatar? Of als galaversie van je rol Lucy? Niemand die het weet, maar die ketting hoort thuis bij het Kampioenschap Kunstschaatsen en hebben niets te zoeken bij de Oscars.

Lupita kwam in een custom made Calvin Klein-jurk, die bestond uit 6000 (!) parels. Het Internet is meedogenloos en overal verschijnt Lupita in de worst dressed lijstjes, maar ik vind haar onvoorstelbaar prachtig. De jurk is zó knap en mooi gemaak en de styling en make-up is perfect simpel gehouden – ik snap niet waarom de wereld zo op deze jurk loopt te haten.

Vorig jaar kwam Sofia Vergara in een zwarte Zac Posen-jurk met een azuurblauw collier van Lorraine Schwartz naar de Golden Globes, en de styliste van Cate Blanchett was ongetwijfeld geïnspireerd door die look. Een béétje been there done that dus, maar ach wie kan het ook schelen als je er zó mooi uitziet. Cate draagt een jurk van Maison Martin Margiela Couture met dus een azuurblauw collier van Tiffany & Co. Haar, make-up, perfectie ten top.

Jennifer, Jennifer Jennifer. “Never change a winning team” maar bij jou zou ik daar toch even een streep doorheen willen zetten. Jen draagt óf een zwart jurkje, of een nudekleurige japon. En dat haar, dat verdomde haar zit ALTIJD hetzelfde. Ja je hebt goed haar, maar in gódsnaam steek het eens op, gooi er een krul in of weet ik veel maar NIET. ALTIJD. EXACT. Hetzelfde. Dank u.

Love & Sex
Top 3
Trending Topics
Top 3
BY May-Britt Mobach