-Advertorial-
Forever 501
Herinneringen hangen bij mij vaak aan kledingstukken. Je kunt het een afwijking noemen of gewoon bedenken dat ik het juiste vak heb gekozen.
Mijn jeugd zit geklonken aan een kledingstuk, de 501. Iedereen had hem. Bij de jongens was hij overcool en zo kon je meteen zien of ze goede billen hadden. Als mijn klasgenootje Penelope met haar benen tot aan tweede verdieping van het Sint Willibrord College en haar ieniemienie kontje hem aanhad, bleef ik uit haar buurt. Zeker als er leuke jongens om haar heen hingen. Die wedstrijd ging ik niet winnen. Dan kun je beter verdwijnen en op een ander moment toeslaan.
Ik probeerde mijn modische zelf te onderstrepen door mijn broeken te customizen. Mijn vriendinnetje Susanne beschilderde ze met bloemen en maakte er gaten in. Later vertelde iemand me eens dat ze dacht dat ik heel arm was omdat ik op een oud Puchje reed en gescheurde en zelf beschilderde spijkerbroeken droeg. Ze was in shock toen ze bij mij thuis kwam en een zwembad en paarden in de tuin aantrof. Sorry schatje, dat heet mode.
Had zij niet helemaal begrepen. Maar Levi’s snapt het wel. Want we zijn dan misschien allemaal verliefd op dezelfde broek, we willen toch onszelf erin benadrukken. Ik woon sinds een paar weken in mijn nieuwe 501 CT die wat relaxter zit dan in de jaren ’90. Hij is iets meer boyfriend-ish en de wassing is beeldschoon. Ook is hij zo mooi ripped, dat lukt je niet zelf.
Om je eigenheid te stimuleren daagt Levi’s je uit om je jeans te customizen. Knip de pijpen eraf en maak er een cool shortje van, beplak het bovenbeen met stof, zet een stuk op de rug van je spijkerjasje, maak een naad in het midden van de pijp zodat je een helemaal-van-nu-bandplooi krijgt of zet er een zoompje in voor een kortere snit.
Natuurlijk moest ik mijn exemplaar ook eigen maken. Al was ‘ie al close to perfection. Ik heb de schaar in een sjaal gezet en die stof achter de gaten genaaid voor een mooi en kuis doorkijkeffect. De rest van de sjaal heb ik als riem gebruikt. Niets weggooien en zuinig zijn, je kent me toch?
