liesbeths kersverse irritaties

Afgelopen dagen zat ik me weer enorm op te winden over van alles en nog wat en wat dan altijd enorm goed werkt is om dat van me af te schrijven. Dat heeft namelijk een enorm relativerend en opluchtend effect. Dus, bent u klaar voor wat first world problems? Daar gaan we.

Overige berichten op Facebook

Dat je een inboxfunctie hebt op Facebook is je vast niet ontgaan, maar je hebt dus ook een map met “overige” berichten, en die zit pál naast je ‘echte’ inbox. Als je geen vrienden met elkaar bent en ook geen vrienden van vrienden, dan belanden de berichten die je stuurt in die overige-map. EN NIEMAND LEEST DIE. Onlangs heb ik voor Glamour een lijst gemaakt met de 100 leukste vrijgezelle mannen van Nederland. Dat betekent dat ik tien miljoen berichten heb gestuurd naar potentiële mannen en zo’n 70% is in die overige-map gekomen. Inmiddels ligt de lijst al twee maanden in de winkels en nog stééds krijg ik dagelijks berichten van stumperds die komen met “ooh ik zie dit nu pas.” HOE KAN DAT. De overige berichten staan náást je gewone berichten! Je hebt toch ogen! Hoe kan je dat nou níet zien?! Man man man.

Dat het HERFST is

Gisteravond ging ik even een glas wijn bij mijn vader drinken, maar dat ene glas werden er twee en die werden er drie, en voor we erg in hadden zaten we tot half 9 te borrelen. Dikke wolken pakten zich samen en de hemel stond op het punt open te barsten en op dat moment stapte ik op de fiets. “Hard fietsen!” riep mijn vader nog, maar ik had never hard genoeg kunnen fietsen om droog thuis te komen. Nog nooit in mijn leven ben ik zó nat geworden door de regen. Halverwege kon ik er alleen maar heel hard om lachen en zat ik letterlijk te lachen en te roepen “Omg het regent ZO hard” en zodra ik me eraan had over gegeven werd het zelfs wel leuk. Maar goed, nu fietste ik naar mijn warme droge huis, fietsen naar afspraken in de regen is vreselijk en sowieso voel ik de winterdepressie alweer opkomen want ik héb me toch een hekel aan kou. Ik zeg het je vast, ik ga hier de komende tijd krankzinnig veel over klagen.

Dat ik niet eigenhandig SeaWorld kan sluiten

Laatst zag ik de documentaire Blackfish en die heb ik inmiddels al voor een derde keer gezien, omdat het zó aangrijpend is. De film vertelt hoe afschuwelijk dieronvriendelijk waterparken als Dolfinarium en SeaWorld zijn en het leed dat de orka’s en andere zeedieren wordt aangedaan is echt hartverscheurend. Er zijn duizend wetenschappelijke redenen te noemen (en die worden ook genoemd in de film) maar met gezond verstand kom je ook al een eind: in welke wereld is het een goed idee om een orka te kidnappen uit het wild, en die te leren om debiele kunstjes te doen in een zwembad? Je móet deze docu kijken (hier kijk je de trailer, en de film is te zien op Netflix of in z’n geheel op YouTube hier) en je móet me beloven dat je never ever naar zo’n park gaat. Néver.

Dat ik echt geen idee heb hoe belasting werkt

Daar hebben we al best vaak grappend over geschreven, maar eigenlijk komt het me de neus uit. De totale paniekaanvallen als er een blauwe envelop op de mat valt, de vlekken in mijn nek als iemand begint over omzetbelasting en het lijkbleek wegtrekken als er aangifte gedaan moet worden – ik wil het niet meer. Ik wil verdomme gewoon weten en begrijpen waar ik aan toe ben, zodat ik er slim mee om kan gaan en niet op een gegeven moment een aanslag (heet dat zo?) van 10K krijg. Ofzo. IEMAND help me.

Dat m’n telefoon kapot is

Ha ja dat is echt super duper leuk. Ik weet echt niet hoe het scherm zo heeft kunnen worden (oke oke misschíen is ‘ie een heel klein beetje van de bank gevallen) maar nu heb ik dus geen telefoon. Of nouja, niet m’n eigen telefoon, want ik leen nu de oude van May, maar heb dus niet m’n eigen apps en foto’s. Vind ik heel irritant. Hij is nu via een shabby telefoonwinkeltje doorgestuurd naar “iemand” die ‘m gaat maken en we hebben daarover de volgende briljante afspraak gemaakt. “Als het een beetje werk is, kost het 30 euro en is ‘ie vrijdag klaar, en als het veel werk is kost het 80 euro en is ‘ie maandag klaar.” SERIEUS. Ik had niet echt een alternatief dus heb ermee ingestemd maar vroeg wel nog of ik iets van een afleverbewijs kon krijgen. De man achter de balie keek wat om zich heen, pakte een oud bonnetje en krabbelde bovenstaande ‘overeenkomst’ in onleesbaar handschrift neer. Jongens ik zeg u, dit is een tópdeal.