Hop, plop en hupsakee

Ik tik dit na de brakste nacht sinds tijden (de hele nacht met sleep-in rollers doorbrengen droeg daar behoorlijk aan bij kan ik je vertellen) waarbij het wekkertje al om 05:30 uur rinkelde. Douche in, pak aan en op naar het vliegveld. Deze dagen staat een tour d’amour op het program in Milaan.

Het is daar 19 graden en onbewolkt en onze favoriete contacten wachten op ons. Maar voor het zover is, heeft ons easyJet (brrr) toestel nu al een vertraging van 40 minuten te pakken (brrr) en lijkt het of onze vliegtuigvrienden niet allemaal de tijd hebben genomen voor een ochtendlijke douche.

Tijd dus om me te verheugen op dat wat komen gaat. Liesbeth is namelijk nog nooit in Milaan geweest en iemand die van lekker eten en drinken houdt, rondgidsen in Milaan is een feest dus ik heb een culinair program bedacht.

Mimmo

We zijn rond de lunch bij het hotel. Dan nemen we exact zeven minuten de tijd om de koffers uit te pakken, iets blootbeens aan te schieten en een taxi te bestellen naar Mimmo. Milaan heeft heel veel restaurants die en hip zijn en waar ook nog eens lekker eten geserveerd wordt. Burrata, zalmpje erbij en tevree zullen we zijn.

Traditioneel

Omdat we vanmiddag al hip zijn geweest, kies ik vanavond voor traditie. Een restaurant gerund door broers (dan ben ik eigenlijk meteen al om) waar ik zelfs als ik alleen in Milaan ben rustig drie gangen eet. De dunste en knapperigste foccacio komt op tafel, hun ossobuco is zo licht dat zelfs modemeisjes hun bord aflikken en de obers applaudisseren bij elke bestelling die je plaatst. Ben deciso, cara. Ben deciso.

Morgenochtend staat een koffie met mijn vriendin van Tod’s in de agenda. Ze nodigde ons uit ‘on their beautiful terrace’. Dat smaakt vast naar meer dus ik gok dat we de taxi richting Corso Como 10 laten rijden. Dat is de conceptstore van een van de gezusters Sozzani. De ene zus is hoofdredacteur van Vogue Italia, de andere heeft deze geweldige winkel waar je in vijf minuten failliet zou kunnen gaan. In de binnentuin kun je eten. En kijken naar de best geklede Milanesi. Wij klappen dan onze laptopjes open en gaan wat aan de typ. En heel misschien zit er een drupje in het glas.

De avond

De laatste avond brengt me tot een dilemma. Wordt het good old Bagutta (traditioneler vind je het niet, maar het is ook wel een toeristentent aan het worden), Paper Moon (waar ik de laatste keer Janet Jackson zag, Da Giacomo wat voor het uitzicht op de Duomo wel weer heel bijzonder is (en de Guggenheim-achtige trap is zeer Instagrammable)) of kiezen we voor iets waar ik ook nooit ben geweest? Il Salumaio bijvoorbeeld?

Ik laat het je weten. Alles.