Travel

Restaurant zonder bediening

Waar gaat dit heen?

We hadden er op kunnen wachten. Een quinoarestaurant. Spreek uit: KIE-NWA. Niet in Nederland, maar in Amerika, want natuurlijk zijn die altijd met alles de eerste. Het is geen normaal restaurant (duuh, het is nog steeds Amerika), want er komt geen bediening aan te pas. Nergens. Je bestelt op een iPad, swipet je creditcard erlangs, wacht tot jouw lampje gaat branden en dan kun je uit een luikje je quinoa bowl ophalen. In de keuken staan (gelukkig) wel echte mensen, maar die zie je niet.

Eatsa is net geopend in San Francisco, maar de plannen voor New York liggen al klaar. Eigenaar mister Friedberg wil het uit eten gaan in een restaurant goedkoper maken en daar zit wat in, want je hebt hier in New York een serieuze zak geld nodig om een beetje leuk te leven. Maar goed, als ik uit eten ga, dan doe ik dat omdat ik juist zin heb in bediend te worden en niet omdat ik per se mijn gerecht ergens achter een luik vandaan wil halen. Goed, dit concept is natuurlijk ook niet bedoeld voor eindeloos tafelen en ik geloof dat er nog niet eens een glaasje alcohol te koop is, maar meer gaat het om een nieuw concept voor een fastfoodrestaurant. En dan letterlijk hè; zo snel mogelijk eten kunnen krijgen. En geen burgers en friet, maar gezond. Friedberg zelf is übergezond en eet alleen maar vegan, dus dat vind ik wel weer een heel goede keuze. Maar ja, alles automatiseren betekent ook weer dat er minder werk is. Dat houdt de mens dus niet echt van de straat. Ik heb er een dubbel gevoel over. Het is natuurlijk leuk om zoiets een keer mee te maken en wanneer je echt super duper haastig bent en snel iets gezonds wilt eten is dit zeker een uitkomst, maar ik hoop echt niet dat het een megahype gaat worden. Het is namelijk de bedoeling van Friedberg om op een gegeven moment ook de keuken te automatiseren, maar dat gaat me echt even een stapje ver. Waar is de liefde voor eten gebleven? Of ben ik nu echt een hele oude taart?

Travel
Top 3
BY May-Britt Mobach
Trending Topics
Top 3
BY May-Britt Mobach