Och jongens wat vind ik het dolletjes: ik ga dit weekend naar mijn eerste race event, namelijk de World Series by Renault. Sowieso zijn wij verliefd op Renault, want ze hebben de allerzoetste auto ever. Waarschijnlijk verwacht je dit niet van me, maar ik ben autogek. Het liefst kijk ik elke vrijdagavond Top Gear (een flauw Brits programma over auto’s). Ook heb ik de tic, tot grote ergernis van manlief, om bij de meest mooie wagens mijn mond open te laten vallen en ze nekverdraaiend na te kijken. Niet zo ladylike, toch kan ik het niet helpen.

Maar hoe heur je er nou eigenlijk uit te zien tijdens een race?

Geintjuh. Natuurlijk ga ik de make-up van een pitspoes niet kopiëren. Deze meiden zijn er om, hoe zal ik het politiek correct brengen, extreem op te vallen. Ik mag best gezien worden hoor, maar dan met een subtiel tintje. Ik draag een donkerblauwe hoed van Paul Smith (Jetje bedankt), dus ik houd mijn oogmake-up rustig. Tijdens zo’n race is het van levensbelang dat je goed beschermd bent tegen de zon. Daarom ben ik zo blij met deze nieuwe poeder voor in de zon van Babor. Dekt én beschermt. Voor mijn wimpers gebruik ik de Million Lashes mascara van L’Oréal die volume én lengte geeft. Ik zet het uiteinde van mijn oog wat aan met de waterproof Master Kajal van Maybelline. Dan de opvallende donkerbruine kleur Intriguing van Estée Lauder for the lips.

Zoals gezegd draag ik dit heerlijke hoedje geleend van Jet. Draag nooit en te nimmer een jurkje of andere windvanger, want voor je het weet sta je in je derrière te cheeren. Ik ga dus voor een wijde donkerblauwe broekrok van Zara. Die van mij is van de collectie van vorig jaar, maar dit exemplaar heeft er iets van weg. Het kán koud worden tijdens zo’n race, dus een luchtige top is niet slim. Ik draag een gebreid Missonitje. Dit Mango shirt zal ook enig staan (iets simpeler). Draag altijd lagen naar een race. Het is winderig, remember? Daarom ga ik voor casual spijkerjasje van Topshop om de boel te breken. Door de lieve Renault-mensen werd me aanbevolen platte schoenen te dragen, maar recalcitrant als ik ben doe ik toch hakken aan. Met een plateau, dat dan wel weer. Ik kan me heus wel makkelijk voortbewegen op deze schatten. Het is echt niet dat ik aankom met gesmeerde boterhammen met pindakaas, maar ik vind het wel lekker om wat te knabbelen te hebben. Dus hoe zeer ik ook zou gaan voor een elegante clutch, mijn jute Kenzo-tas mag nu met me mee. Een alternatief is deze shopper.

Extra zonnebrand is een aanrader en oordopjes zijn een absolute must. Ik kan echt huilen van blijdschap bij de gedachte aan het horen van die scheurende monsters, maar ik wil er geen wekenlange piep aan overhouden.