Klaagzang over de hitte

Zo. En dan ga ik nu eens even enórm klagen over het warme weer, want ik ben een Nederlander en dat is wat we doen. We klagen over kou en we klagen over hitte, en ik ben er eens even goed voor gaan zitten. Want mensenkinderen wat is het HEET.

Gisteravond bijvoorbeeld wilde ik met een vriendin wijn drinken op het terras, maar vooral niet denken dat er nog maar érgens een tafeltje met schaduw te vinden was. We zijn wel 5 verschillende zaken afgeweest maar konden nergens terecht, en zaten uiteindelijk op een heel lullig bankje bij een heel stomme tent. Goddank waren er vrienden die op een boot zaten en uiteindelijk hebben we dus gevaren door de grachten, maar het scheelde niet veel. God wat een leed, wát een leed.

Jongens, zo kunnen we toch niet leven!

Vanmorgen heb ik niet eens meer de moeite genomen om make-up op te doen want dat smelt er toch binnen drie minuten vanaf. Ik heb hetzelfde aangetrokken als gister (een wit soort minipakje) want dat is het enige dat te verdragen is met deze temperaturen. M’n haar moet in een knot want zo’n plak zwetend haar in je nek is geen doen. AL m’n kleren plakken aan m’n lijf, m’n voeten zwellen op dus m’n knappe hakken kan ik niet meer dragen en zelfs m’n zonnebril moet in de tas blijven want dat ding glijdt steeds van m’n neus.

Slapen is een ramp want de hitte gaat niet weg. Vandaag is de heetste dag OOIT gemeten. Jongens, zo kunnen we toch niet leven! Hier bij Amayzine hebben we daarom besloten om morgen een tropenrooster in te stellen en dus werken we allemaal thuis. Of vanaf de rand van een zwembad, wat ik ga doen. En dan kan ik daar de hele tijd genieten van het water want dat vind ik dan wel weer leuk.

He jongens wat heerlijk, het lucht enorm op, dat geklaag. Verheug me nu alweer op de winter en dat ik dan de hele tijd mag zeuren dat ik het zo koud heb en waar verdomme de zomer nou toch blijft. Heerlijk om Nederlands te zijn.