Ongemakkelijkste moment ooit: het tegenkomen van je ex.

Een vriendin van me stuurde laatst een WhatsApp die begon met: “Lies, dit is een SOS.” Dan mag je dus niet niet reageren en moet je DIRECT in opperste staat van paraatheid zijn, wat je ook aan het doen bent. “Sta in de rij bij een  winkel en HIJ staat voor m’n neus. Kun je bellen?” En die hij is dus haar vreselijke ex, die ze enorm probeert te ontlopen maar die steeds op de meest ongewenste momenten ineens opduikt.

Hij is een lul, daar twijfelen we niet aan, en hij heeft haar als stront behandeld dus er is geen enkele reden waarom zij nu wel aardig tegen hem zou moeten doen. Natuurlijk belde ik meteen, had zelfs m’n jas al bijna aan om er subiet heen te fietsen en hem een pak slaag te geven. De vriendin ging naar buiten en samen bliezen we stoom af en toen was het gevaar geweken.

tot die ene keer toen ik op een volstrekt debiel vroeg tijdstip naar Schiphol moest, er uitzag als iets dat een kat had uitgekotst en ik hem MET HAAR tegenkwam bij de vertrekhal

Ding is, een ex met wie je op een kutmanier uit elkaar bent gegaan tegenkomen is vrijwel nooit leuk. Als jullie met ruzie uit elkaar gingen is er woede, als de één het uitmaakte is er verdriet, kortom, not pretty. Toen het jaren geleden uitging met een toenmalig liefje zorgde ik ervoor dat elke keer als ik het huis verliet, ik er totaal vavavoom uitzag want stél je voor dat je hem zou tegenkomen, dan moet je er natuurlijk wel uitzien alsof de wereld helemaal niet stopte met draaien toen hij je dumpte voor een ander. Uiteraard zag ik hem nooit, nergens, tot die ene keer toen ik op een volstrekt debiel vroeg tijdstip naar Schiphol moest, er uitzag als iets dat een kat had uitgekotst en ik hem MET HAAR tegenkwam bij de vertrekhal. Mijn hémel wat heb ik hard gehoopt dat mijn of hun vliegtuig ter aard zou storten.

Tegenwoordig ga ik er volgens mij wel iets evenwichtiger mee om maar ik snap zó goed de paniek die die vriendin voelde toen De Lul voor haar stond. Je hebt gewoon geen zin om herinnerd te worden aan dat rare leven dat je met hem had, aan de kwellen en de ellende die jullie elkaar aandeden, aan de pijn en hetverdriet dat ondanks alles toch kwam toen het uit was. Begraven, ver weg stoppen, niet meer aan denken.

Weet je wat ik namelijk altijd gek vind aan exen, er was een punt dat jullie zó veel van elkaar hielden dat jullie dachten voor altijd bij elkaar te blijven

Overigens heb ik wel altijd enorm veel bewondering voor mensen die een liefde om kunnen zetten in een vriendschap. Ik ken een manspersoon die dus echt béste vrienden is met zijn twee grote exen, en van de één was hij zelfs getuige bij haar huwelijk. Dat kan ik dus echt alleen maar heel erg bewonderen en soms ook een beetje jaloers op zijn, want ik zou het ook graag zou willen. Weet je wat ik namelijk altijd gek vind aan exen, er was een punt dat jullie zó veel van elkaar hielden dat jullie dachten voor altijd bij elkaar te blijven. Dat dat om wat voor redenen dan ook niet lukt kan gebeuren, maar zoals een liedje ooit zong: “Where does the love go?”

Afijn, moraal van dit verhaal: mocht er een Lul voor je neus staat en je hebt behoefte aan een SOS, I’m your guy. En anders is fitgirl Jet altijd bereid om hem “een paar pompen” te geven. Ook dat zijn uw Amayzine-editors hoor.