Net terug uit Mauritius en in één streep door naar het Televizier-Ring Award Gala. Dat was het weekje van Floortje Dessing die genomineerd was voor de Zilveren Televizier-Ster. Na een avond feest is het nu bijna weekend.

Heb je een Thank God It’s Friday-gevoel?

“Nou echt enorm, thank God it’s Friday. Ik was de hele week ontzettend bezig met dat gala. Omdat ik het leuk vond natuurlijk, en spannend, maar ook omdat ik niet zo goed ben in dat soort dingen en ik dus ineens een jurk moest vinden. Van die dingen. Dus ik zag ertegen op, keek ernaar uit en ben nu heel blij dat het voorbij is, dat het zo’n leuke avond was en ik nu weer lekker plaatjes zit te knippen en plakken in de montage.”

Hoe wás het gisteren?

“Precies een jaar geleden was ik ook genomineerd, maar toen lag ik te kijken vanuit mijn ziekenhuisbedje. Dus dat ik daar zo zat, met mijn vriendin en collega Hanneke naast me met wie ik al vijftien jaar samenwerk, voelde echt goed. Voor het gala begon, had de VARA/BNN een bootje gehuurd voor het team om deze nominatie en het succes van het programma te vieren. Dat hadden ze natuurlijk niet hoeven doen, maar het was echt heel leuk en lief allemaal.”

En je weekend, hoe ziet dat eruit?

“Ik heb natuurlijk bijna nooit weekend, ik ben zoveel weg. Ik moet altijd ontzettend lachen als ik op woensdag naar de radio luister en ik iemand hoor zeggen dat ze de week doormidden hebben gezaagd. Iets vreselijkers dan dat kan ik me niet voorstellen. Dat je je werk zo saai vindt en je de dagen aftelt tot het weer weekend is.

Maar goed, áls ik dus een weekend heb, dan prop ik het helemaal vol. Vanavond ga ik, ook weer met mijn kompaan Hanneke, naar een cameravrouw met wie we heel veel werken die een kindje heeft gekregen. Lekker baby kijken en met vrienden zijn. Morgen heb ik een feestje met mijn zus en zondag ga ik naar een ADE-feest.”

Stel. Aardse zaken als vrije tijd, geld en tijdsverschil spelen geen rol, hoe ziet je ideale weekend er dan uit?

“Nou, eigenlijk wel zo’n beetje als het weekend dat ik nu ga hebben. Met vrienden zijn, beetje feesten en als ik dan nog ergens tijd heb om een dikke krant te lezen met een kop koffie erbij en ik een beetje op mijn fiets door de stad kan kachelen, dan ben ik dik tevreden. Het is alleen een beetje jammer dat het zo grijs is nu.”

Maar íets zegt me dat je binnenkort wel weer richting zon beweegt.

“Woensdag vliegen we naar Nepal waar we een heel mooi verhaal maken over een jonge vrouw die dertig kinderen heeft geadopteerd. Ben ik ontzettend benieuwd naar.”

Beeld via VARA