Fun & Famous

Dronken worden op de bedrijfsborrel: hoe leuk is dat?

Het is natuurlijk goud als je collega wijdbeens op het biljart ‘neem mij’ ligt te gillen, de receptionist danst alsof ze de moonwalk zelf heeft uitgevonden en je baas totaal toeter en vervaarlijk wiegend minutenlang probeert zijn gulp dicht te krijgen – maar de volgende dag dringt zich toch een belangrijke vraag op: is het kies dronken te worden op een bedrijfsborrel?

Ik zeg: nee. Niet kies. Nooit – door petieterige schade en schande wijs geworden. Gelukkig kent mijn bedrijfsborrelcarrière weinig en zeer overkomelijke beschamende momenten. Doorgaans maakt alcohol mij een tikje te overmoedig en zeg ik meer domme/botte/niet-politieke/openhartige dingen dan mij lief is. Let wel op het ‘meer’ in voorgaande zin: ik flap er habitueel dingen uit die ik beter voor me had kunnen houden, maar zonder alcohol meer remmingen, dus minder flapuitongelukken en beslist genuanceerdere opmerkingen, wat maakt dat de schade meestal te overzien is.

”Wáárom ik in godsnaam moest zeggen dat ik ‘ja hoor, enorm van pijpen hou’ tegen mensen die daar werkelijk geen fuck mee te maken hebben”

Met een glaasje op is het allemaal wat bombastischer, zo dat ik weleens badend in het zweet en krom van nerveuze schaamte wakker ben geworden, om me handenwringend af te vragen waarom, wáárom ik in godsnaam moest zeggen dat ik ‘ja hoor, enorm van pijpen hou’ tegen mensen die daar werkelijk geen fuck mee te maken hebben, noch mijn geliefde zuigreflex ooit in actie zullen zien. Afijn, dit voorbeeld illustreert wat mij wel vaker gebeurt: dat het gesprek weer op seks en aanverwante zaken uitdraait. Nee wacht, dat formuleer ik verkeerd: dat het gesprek weer op het ónderwerp seks uitdraait –  niet op de daad zelf, in de office-supplykast tussen de post-its, perforators en potloden HB.

De gaafste en meest legendarische borrels draaien natuurlijk wel op seks uit, tussen anderen, heel obligaat op de kopieermachine slash printer met het zwart-witbewijs achteloos in de prullie. Of op jankdrama’s rond onbeantwoorde bedrijfsliefdes. Of op het spektakel van een baas die als een derwisj om z’n as tolt en het halve kantoormeubilair in zijn daaropvolgende val meesleurt. Lachen, gieren, brullen natuurlijk – maar zelden slim. Het lijkt zo’n goed smeermiddel, de bedrijfsborrel, een moment waarop managers en uitvoerders eindelijk eens levelen dankzij alcohol. Maar moet je willen levelen?

”Het levert voor omstanders soms fantastisch hilarische, soms beschamende taferelen op, die stiekem toch best vaak een staartje krijgen”

Nee, dat moet je niet willen. Binnen de meeste bedrijven heerst een hiërarchische structuur. Die structuur is er niet voor niks – hoe hartgrondige hekel je er ook aan hebt. Je kunt wel doen alsof je gelijk bent en samen verantwoordelijkheid draagt, maar uiteindelijk is het poppetje A dat wordt afgerekend op het resultaat, niet de poppetjes B die een en ander mogelijk hebben gemaakt. Poppetje A verdient daarom waarschijnlijk ook meer dan de B-tjes. Maar hoe serieus neem je A nog als zij op de vrijmibo obstinaat heeft staan tongen met een jonggediende uit het B-garnituur? Het maakt A misschien menselijker, minder ‘bazig’, maar voor je gevoel ook minder onbevooroordeeld. En dus minder professioneel. Want krijgt de B die leuk mee heeft gedaan met het roltongen nu toffere klusjes of meer kansen? Of juist het tegenovergestelde, om toch vooral te laten zien dat één keer uitwisselen van lichaamssappen nog geen zomer maakt?

En wat als B gesterkt door alcohol op niet mis te verstane wijze zegt wat er mis is met A? Want die heb je, de kwaaie drinkers die al na een paar glaasjes in ruziestemming verkeren en eindelijk heerlijk ongenuanceerd hun gal spuwen over misstanden of de dagelijkse gang van zaken. Geef toe: het was vast slimmer geweest als B dat in een zakelijk gesprek tijdens kantooruren rustig had toegelicht. Het levert voor omstanders soms fantastisch hilarische, soms beschamende taferelen op, die stiekem toch best vaak een staartje krijgen. Niks geen zand erover. Weet je: what happens at the bedrijfsborrel, doesn’t stay at the bedrijfsborrel. Shit gaat een eigen leven leiden. En voor je het weet is de hele dynamiek op de werkvloer topsy-turvy. Succes met de schade, dan.

Geschreven door Kalinka Hählen