Fun & Famous

HET BAD BOYFRIEND-PARFUM

by Ilonka Leenheer

Ik ben een heel monogaam type. Wat parfums betreft dan. Sommige mensen hebben een geurgarderobe, ik niet. Ik ga wel eens vreemd, want je moet toch weten of je niet iets geweldigs mist, maar dan kom ik altijd weer als een trouwe poes terug bij mijn signature scent. Het begon ooit op mijn 19e met, hoe toepasselijk, Chanel No 19. Ik vond het reuze overzichtelijk, slechts één parfum en mijn vriendje ook, qua cadeaus verzinnen. Bovendien had hij het gevoel dat ‘ie vreemdging als ik een ander luchtje opspoot, dat had ook zo zijn voordelen.

‘Are you wearing Fracas?’ En tegen mijn baas zei ze later: ‘She must be a very interesting woman.’ Heerlijk, als je parfum je PR voor je doet

Maar op mijn 30e besloot ik dat het hoog tijd was voor iets anders. Ik ging op zoek. Ik probeerde Mitsouko van Guerlain: zálig, maar drie vriendinnen gebruikten het ook en snob die ik ben wilde ik toch graag iets exclusiefs. In San Francisco dwaalde ik in Bloomingdales rond bij de stand met niche parfums en de verkoopster zag in mij een uitdaging. Ze kwam met een ouderwets flaconnetje met de naam Narcisse Noir, van het oude Franse parfumhuis Caron, en zei: ‘Dit was het lievelingsparfum van Gloria Swanson, dus het heeft de glamour van het oude Hollywood maar ook iets van ancient decay.’ Bingo! Ik hoefde het niet eens meer te ruiken.

Nu was Narcisse Noir weer iets te exclusief, want moeilijk te vinden in die tijd, dus ik ging op zoek naar iets soortgelijks, dat ook ‘noir’ was, een beetje ‘moeilijk’ en ‘dirty’. Zo vond mijn neus Fracas van Robert Piguet, een parfum uit 1948, gemaakt door een van de eerste vrouwelijke parfumeurs, Germaine Cellier. Ik had nog nooit zoiets geroken: een bedwelmende mix van tuberoos, jasmijn, oranjebloesem en er zat ook narcis is, net als Narcisse Noir. Ik ging zwaar voor de bijl en was ook nu niet de enige, want Fracas heeft een cult following onder wie Madonna, Courtney Love en Sofia Coppola, maar die kom ik allemaal niet zo vaak tegen, dus dat scheelt.

‘It’s like a bad boyfriend,’ zei ze, ‘I keep coming back to it.’

Sommige mensen vinden het misschien saai, maar het heeft iets om een signature scent te hebben. Bij ELLE kreeg ik vaak te horen: ‘Ik rook al in de lift dat je in het gebouw was.’ (Wat gelukkig niet betekent dat ik in wolken parfum gehuld rondloop, wie wil dat nou, maar dat er ergens een spoortje in de lucht hing.) Toen ik ooit de Franse CEO ontmoette was het eerste wat ze zei (denk er even een vet Frans accent bij): ‘Are you wearing Fracas?’ En tegen mijn baas zei ze later: ‘She must be a very interesting woman.’ Heerlijk, als je parfum je PR voor je doet. Het is ook een handige ijsbreker. Toen ik model en schrijfster Sophie Dahl interviewde, bleken we alletwee Fracas-fanaten. ‘It’s like a bad boyfriend,’ zei ze, ‘I keep coming back to it.’

Het enige nadeel van zo’n lijfgeur is dat je het zelf niet meer ruikt, na een tijdje. Dus ik wissel af. Maar wel met geuren uit de tuberoosfamilie. Lys 41 van Le Labo is een grote favoriet bijvoorbeeld, net als de spiksplinternieuwe goddelijke bodycrème van Jo Malone: Tuberose Angelica. De Tuberosa van Santa Maria Novella was een tip van Sophie Dahl, die dezelfde truc hanteert, en Courtney Love wisselt af met Beyond Love by Kilian. De Amerikaanse Maria Christofilis liet een parfumeur speciaal voor haar een op Fracas geïnspireerde geur maken, Fleur09, die nu ook voor ons te koop is, en Marfa van Memo Paris is alleen al een aanwinst vanwege de fles.

Maar Fracas blijft mijn bad boyfriend. En die fles is helaas leeg, hint hint (waarom is mijn verjaardag pas in oktober?).