Happy & Healthy

Jet’s places

Vorig jaar mei zette ik een handtekening onder een boekcontract. Dit jaar januari was de deadline en afgelopen maandag was daar de boekpresentatie. Eindelijk. Klotsende oksels, knikkende knieën omdat ik zo benieuwd was naar wat iedereen ervan zou vinden. De reacties waren goed, maar ja, wat wil je: er waren vooral familie en vrienden. Nu ligt het boek in de winkel en wacht ik de reacties af van de mensen die mij niet kennen.

‘Het boek van Jet’ maken was een ongelofelijk groot en leuk proces en dat ging zo:

• Ik had maaaanden de tijd, maar durfde heel lang niet te beginnen met schrijven. Wat is in godsnaam de eerste zin die je op papier zet? Uiteindelijk begon ik soms een beetje losse flodders te schrijven en dat werd stukje bij beetje een hoofdstuk. Ik begon dus best laat met het schrijven van het boek en voelde op een gegeven moment de deadline in mijn nek hijgen, dus ik sloot mezelf op in het huis van mijn ouders in het oosten. Dat is in de middle of nowhere met een grote keuken en daar heb ik het grootste gedeelte van het boek kunnen schrijven.

• Het voorwoord heb ik pas als laatst geschreven, toen ik het hele boek al had ingeleverd. Daar heb ik ook lang over gedaan, laten lezen aan anderen en weer herschreven.

• Mijn teksten, het verhaal en de recepten zijn (natuurlijk) nagekeken door een einderedactie. Dat was heel erg nodig, want ik ben een ongelofelijke slordige schrijver. Judith Postema, zo heet ze, heeft er eigenlijk een echt heel geheel van gemaakt, want ik ben nogal van de hak op de tak.

• Samen met mijn moeder heb ik de meeste recepten getest. Zij is, samen met mijn oma (de moeder van mijn moeder), een waanzinnige kok. Zij heeft mij ook geleerd gezond te koken, zonder dat het saai wordt. Niet al te moeilijk, maar wel altijd vers en met aandacht. Er waren dagen dat het aanrecht een ravage was met ontzettend veel ingrediënten. Vaak kookte of bakte ik iets wel een paar keer per dag om er zeker van te zijn dat ik de juiste verhoudingen noemde.

• Ik heb wel vier keer een citroensmaak geprobeerd te maken. Het mislukte steeds.

• Alle foto’s met het eten zijn in drie dagen geschoten in mijn eigen huis en dat was héél hard werken. Gigantisch veel boodschappen doen, álles moest natuurlijk gemaakt worden en er moest een moordend tempo achter zitten. Mirjam, de foodstylist, nam létterlijk honderden schaaltjes, borden, bestek en servetten mee om het eten op te serveren.

• Al mijn recepten zijn nagekeken door de uitgeverij. Daar werkt iemand die met zijn blote oog kan zien of een recept klopt. Dus of er inderdaad genoeg eieren in zitten of dat er misschien te veel meel wordt geadviseerd. Als hij twijfelt, dan maakt hij het recept natuurlijk ter controle.

• Nadat ik de tekst had ingeleverd, alle foto’s waren gemaakt gaat de vormgeving aan de slag. Jolien Dorgelo en Josselin Bijl (inderdaad ja, Josselin) maakten verschillende voorbeelden van vormgeving waarbij zij dachten dat die precies het gevoel en kleur van het boek weergaven. Daarover wordt dan gepraat met de uitgeverij en mij, en dan komen we samen tot één stijl. Dan gaan J & J aan de slag en om de paar weken sturen ze delen van het boek op ter controle.

• De tekst is dus nagekeken door Judith Postema, maar daarnaast zijn er ook nog heel veel andere mensen “overheen gegaan” om maar geen fouten te ontdekken. Zelfs op het laatste moment werden er toch nog tekstjes iets ingekort omdat dat beter uitkwam wat betreft de vormgeving.

• Als je boek naar de drukker gaat (mijn boek werd digitaal gestuurd naar een drukkerij in Slowakije), dan duurt het minstens vier weken voordat het échte boek in het Centraal Boekhuis ligt. Van daaruit worden alle boeken geleverd aan de (online) boekwinkels.

Hieronder kun je zien hoe de boekpresentatie eruit zag. En, wie weet, veel leesplezier?