Fun & Famous

Kiki’s Expeditie Robinson-gebrabbel

Week 14

Joejoe, koekoek! Het verloren kind is weer thuis. Een hele goedemiddag, lieve Ex Robbies. Míddag ja, want god, ik kon niet eerder achter de computer duiken. Toen ons lievelingsprogramma gisteravond om half 9 weer op de buis was, zat ik namelijk in het vliegtuig vanaf Willemstad richting Amsterdam. En ik ben net pas geland dus hé, het kón niet eerder. Er komen nog net geen dreigbrieven mijn kant op, maar feit is blijkbaar dat jullie met z’n allen niet kunnen wachten. Jetlag of niet, in de laatste stuiptrekkingen van mijn vakantieweekend kon ik ook niet wachten weer te schrijven.

Ik heb het teruggekeken en f*ck, wat een aflevering weer. En het voelt ook ineens enorm schijnheilig dat ik hier lollig loop te doen over mensen die inmiddels al DERTIG dagen in de bush bush zitten met amper eten, terwijl ik óók net van een tropisch eiland kom, maar dan met eten in het kwadraat. Ik heb dat vliegtuig niet hoeven pakken hoor, het was gewoon armen en benen binnenboord en rollen met die hap riching Holanda. Call me Kiki oempa loempa Düren. Afijn, alweer genoeg gelul over eten, we gaan het over de aflevering hebben. In 13 puntjes maar liefst. Let’s go!

1. Ik betrap mezelf er serieus op vaak naar de tv te schreeuwen als iemand iets doms uitvreet. Vorige week: ”ANNA NEE, NIET DIE IMMUNITEITSSTEM!#$@” Deze week: ”JA JESSIE. JANKEN HÈ. EIGEN SCHULD. PUH.”

2. Wat ik overigens wel weer een briljante reactie vond was toen Jessie openlijk haar excuses aanbood en ze zich half kwijlend over Anna’s schoot drapeerde. ”Mijn shirt stinkt echt hoor. Is echt heel vies.” Die ga ik trouwens onthouden, An, is overigens een perfecte manier om iemand uit je aura te krijgen waar je geen zin in hebt. Briljant.

3. En dan over naar afvallerseiland. Dit kan ik niet aan, hoor. Nog meer schreeuwen naar de tv. Zelfs een brokje in de keel. En dat ligt niet aan die freaking jetlag, maar mijn vriend Vajayjay ligt eruit. MIJN TWITTERMATTIE. Godver. Terwijl mister Rambo er superlekker in zat, maar even één seconde afgeleid raakte door Thomas’ gestuntel. Janken met de pet op.

4. De proef tussen Thomas en hem was sowieso een beetje mind-pingpong. Hmm, ze staan allebei best stabiel. Jay iets meer dan Thomas. Jay gooit de eerste bal. Net op de rand van de vaas. Oei, Thomas gooit ook naast. Jay weer naast. Thomas naast. Jay gooit echt net net naast. Thomas naast. Jay naast. Thomas naast. Jay naast. Thomas naast. HOEVEEL BALLEN HEB JE NODIG?? Mi gado.

5. Oh en Jay, als we dan toch open en eerlijk mogen zijn (oh dat waren we al hè), dat strijdlustige T-shirt/doekendingetje op je hoofd tijdens de proeven. Nee. Ook niet een beetje. Gewoon een beetje gekkig. Verder wil ik wel enorm met je knuffelen en neem ik alle slechte vajayjay-grappen terug, want ik vind het huilen dat je gaat.

6. Suzanne probeert de stemming op het basiskamp wat te verbeteren: ”Wat een prachtige dag, jongens. Niet normaal meer. Het was wel een mooie ontmanteling gisteravond zeg.” Suus heeft (net als wijlen Koos) de magische gave om dit soort zinnen op de meest tactloze momenten in te zetten.

7. Wat ik wél weer een leuke opmerking van je vond trouwens Suus (nee, we zitten hier niet om alleen maar te zeiken, hou op zeg): ”Ik ben gewoon een ouwe luis en die is niet kapot te krijgen. Of een kokosnoot. Onverwoestbaar. Dat ben ik. That’s me.” Als je nu ook nog even kapt met al die overdreven Engelse woorden aan het eind van je zinnen met die enge Batman-stem, ben ik helemaal blij.

8. Thomas, en de award voor de grootste lul de behanger van het jaar gaat naar… Even serieus, doe jij eens even HEEL SNEL normaal tegen Bertie. Eerst shit beloven en dan terugkrabbelen. Neen neen, daar is onze Zeeuwse bolusvriendin niet van gediend. Ach, ik vond je altijd al gewoon een rukkende moeraslikker. Die moet lekker op een fiets worden teruggestuurd naar Nederland. Zonder zadel.

9. Trouwens, niet goed voor mijn hartslag: Dave mi boy, die definitief niet terug lijkt te keren als pop-up expeditielid. Makers, kunnen jullie niet iets bedenken voor Dave? Al is hij maar de persoon die een kratje eten komt brengen op winnaarseiland? Heeft die kutvogel niet nog training nodig ofzo? Íets?

10. Shit, deze aflevering zag je Berties Mansion/tentenkamp pas écht goed van binnen. Kroonluchtertje van de Xenos: alles.

11. Meine güte, ik bedoel Suus, megachill voor je dat je steeds zo door het oog van de naald kruipt, omdat al die vrienden elkaar beginnen te naaien op dat eiland, maar yo, wat kan jij zeiken zeg. ”Boehoe, iedereen vindt Anna zielig en ik heb nog maar één keer op winnaarseiland gezeten en ik ben twee keer zo oud als jullie.” Ja. Als je je nou íets sympathieker op zou stellen hè? Iets. Dan zou iemand je het misschien gunnen om naar winnaarseiland te gaan.

12. Anna die bij Dio slijmt om erin te blijven (zou precies hetzelfde doen hoor, daar niet van) = veertien octaven hoger praten. Of ben ik de enige die er haast een hoge piep van in z’n oren krijgt?

13. Volgende week: An neemt het op tegen Suus voor een plek als tweede finalist. En daar komt Bertie de TERMINATOR ineens met een kapmes door de Burger’s Zoo heen gerend. Och och, dit wordt weer smullen. En dan gewoon ’s ochtends vroeg weer gebrabbel. ‘Pinky promise’ (jegh).