Travel & Hotspots

MARIE-CLAIRE IN MALIBU

Tijdens mijn vele strandwandelingen hier in Malibu kijk ik altijd met veel ontzag naar de surfers. Ze stappen vroeg in de ochtend uit hun auto, lopen in hun wetsuit met board onder de arm naar het strand, leggen hun telefoon en autosleutels op een handdoekje op de rotsen (ja, zo veilig is het hier) en gaan voor een paar golfjes in de Pacific Ocean voor ze naar hun werk moeten. Oh, wat ben ik dan jaloers. Een gevoel van spijt bekruipt me wanneer ik denk aan alle kansen die ik in mijn leven gehad heb om te leren surfen, maar er toen voor koos om liever met een boek in de zon op het strand te liggen. Wat weerhield me er dan toch van? Ik denk dat ik erachter ben. Stiekem ben ik een beetje bang voor de zee. De diepte, al het leven onder de zeespiegel waar ik geen weet van heb, het onberekenbare, de stromingen… Maar je kunt het eigenlijk niet maken om in Malibu te wonen en niet te gaan surfen.

Dus ik besloot eerst maar eens een coole wetsuit aan te schaffen. Nog een hele klus om zo’n ding te passen, want nadat je ‘m aanhebt, heb je eigenlijk al een workout achter de rug. Ik kocht dus maar de eerste die ik paste. Nu wil ik mijn kennismaking met de zee langzaam opbouwen, dus besloot ik dat ik een surfles nog iets te spannend vond, maar een lesje paddle boarden moest wel lukken. Nadat ik leraar Ric mijn angst voor de zee helemaal uit de doeken had gedaan en hij me gerust had gesteld, duwde hij me op het board de zee op. Alles verliep prima en we paddleden uren over de kalme zee.

Ik wende langzaam aan het prachtige zeewier dat sierlijk onder me omhoog kringelde in het kraakheldere water. Alles leek heel vredig. Totdat hij een walvis dacht te zien. ‘Komt die ook hierheen?’ vroeg ik met lichte paniek in mijn stem, terwijl ik -voor mijn gevoel zo’n kilometer uit de kust- mijn board onder mijn voeten in balans probeerde te houden. ‘Dat zou geweldig zijn,’ zei hij. ‘Soms zwemmen ze onder je door. Heel lief zijn ze.’ Hij zag mijn paniek en voegde eraan toe: ‘Maar ze doen niks.’ In mijn hoofd klonk een mantra: ‘Kom maar niet naar mij, nog niet vandaag.’ En heel vreemd volgens Ric, maar ze kwamen niet. Het was een goede eerste kennismaking. Ik denk dat de zee en ik best maatjes kunnen gaan worden. Binnenkort heb ik mijn eerste surfles en voor de zomer begint sluit ik me aan bij de Dawn Patrol.