Travel & Hotspots
WAAROM IK VOOR EEUWIG VERPEST BEN NA DEZE TOSCAANSE BRUILOFT
Wellicht hebben jullie de hysterische Instagram-spam al voorbij zien komen, maar voor wie dat niet heeft: ik heb deze week de best geregelde party ooit bijgewoond. Het type feest waarvoor je een vliegtuig moet pakken. Een Toscaanse bruiloft waar geen wedding ooit meer aan kan tippen, vrees ik.
Het begon een aantal maanden geleden met een e-mailtje. Mijn nicht Lysanne en haar wederhelft Ferry wilden hun liefde bejubelen met het ja-woord. De vraag aan mijn familie was of we hier bij wilden zijn. Maar natuurlijk. In TOSCANE. Drie dagen lekker eten, dansen en slapen. In een huisje mét zwembad. Maar natuurlijk keer vijftien! Afgelopen weekend stapten we op het vliegtuig richting Pisa, om daar eerst een dagje te toeristen en dan door te rijden naar Siena, waar Lys en Fer voor de gelegenheid even een Toscaanse villa van ‘heb je mij daar’ hadden afgehuurd.
Dag 1 in een notendop: er kwam een welkomstwoord, pubquiz, liveband, drone, een etentje met vlees waar een gemiddeld mens van klaarkomt en misschien een paar wijntjes teveel, maar soit, het is feest. De volgende dag werd er getrouwd in een té schattig kapelletje, gelachen, gehuild, gezoend, gespeecht, gegeten van een chique de friemel diner met heerlijke Toscaanse specialiteiten en werd er tot een uurtje of 5 in de ochtend gedanst, uiteindelijk gestrompeld. De volgende (of moet ik zeggen diezelfde) ochtend verschenen er opvallend veel zonnebrillies aan het ontbijt. Dit was een 48-uurs party die niet te beschrijven valt. Ik ben verpest. Voorgoed. Het is rampzalig. Maar ook verhelderend. Ik ging een weekend feesten in Toscane en hier kwam ik achter:
1. Ik moet ook trouwen in het buitenland
De standaard ceremonie in het troosteloze gemeentehuis is ineens niet goed genoeg meer. Ik wil zon. Een zwembad. Een partyweekend. Een kleine selectie groep van alleen mijn allerliefste vrienden en familie in plaats van al die vage bekenden die je bij een groots feest uitnodigt.
2. Trouwen abroad hoeft helemaal niet héél veel duurder te zijn
Laat iedereen zelf een ticket boeken (kom op, wij vlogen voor 70 euro, waar hebben we het over?) en huur een groot huis waar je gasten kunnen overnachten. Nodig je 60 gasten uit in Italië, is dat qua prijs misschien wel evenveel als 250 in Nederland.
3. Bij een driedaags huwelijksfeest komt kledingstress keer tien kijken
En nu ben ik ook nog eens een divakind dat ’s ochtends sowieso iets anders aan wil dan ’s avonds. Drie dagen feest = zes outfits. Plus een extra outfit voor als iets onverhoopt vies wordt, dus eigenlijk zeven outfits. Dat is HUWELIJKSSTRESS, kan ik je zeggen.
4. Eenvoud siert
Lys trouwde in een prachtig witte sluierjurk zonder poespas. Die clean look was enorm mooi bij het Toscaanse landschap. En tijdens het feest droeg ze haar trouwjurk pas zoals ‘ie echt hoorde: met een glinsterende doorschijnende top over de witte jurk. Nude pumps van Louboutin eronder en je bent zeer, zeer trouwwaardig. Bellissima.
5. Blijkbaar kun je jurken húren als je dit soort kledingcrisis hebt
Thank god kon ik terecht bij de lieve Silke van jurkenhuren.nl. Dat is dus briljant: je huurt online een kostbare jurk voor een prikkie, hij wordt thuis geleverd en je stuurt ‘m na het feestje gewoon weer makkelijk terug. Hoezo ken ik die website nú pas?
6. Ik word ineens een debiel als ik meedoe aan een pubquiz
En fa-na-tiek dat ik was! Ik geef nog steeds de zon en de wijn de schuld. Het begon al met een teamnaam verzinnen, waarbij ik rondom een tafel met acht mensen die ik niet ken ineens ‘TOSCAANSE TIJGERS!’ brul. We kregen meteen al een punt voor meest foute naam, dat snap je.
7. Ik drink nooit meer goedkope limoncello
Want het verschil met de echte échte is niet normaal. Die kater ook niet, maar dat terzijde.
8. De haar en make-up artist die ook bij de bruiloft van Yolanthe en Wesley was, werd ingevlogen
En die verbleef ook het hele weekend in het landhuis voor de nodige touch-ups, terwijl de nanny (die ook overgevlogen werd) paste op de kinders. Ik zeg het je: verpest voor altijd.
