5 dingen die je moet weten als je partner aan het rouwen is

Toen mijn vader overleed aan de gevolgen van kanker, was ik vrijgezel. Eerlijk, er was enigszins een vorm van jaloezie te bespeuren voor mijn zussen die wél mannen in hun leven hadden als supportsysteem. Don’t get me wrong; ik gun ze de wereld en ben intens blij voor ze dat ze hen hebben, maar die jaloezie, die was wel aanwezig.

Misschien had ik dan wel geen partner, maar gelukkig had ik wel een handjevol vrienden dat de fijnste support voor me was en dat nog steeds is. Beland jij ooit in de situatie waarin iemand komt te overlijden die dierbaar is voor jouw geliefde, dan moet je dit weten over het rouwproces:

1. Rouwen heeft geen deadline

Iedereen rouwt anders en je kunt er absoluut geen tijd aan koppelen. Ik heb wel eens eerder gezegd dat ik een hekel heb aan de uitdrukking ‘het een plekje geven’, want ik vind dat het gemis iets is waar je dagelijks mee dealt en tuurlijk, op een gegeven moment wordt het minder, maar vergeten doe je het nooit. Maar merk je na een maand of twee dat jouw partner naar aanleiding van het verlies nog steeds niet normaal eet of slaapt en dat het op het werk ook allemaal niet zo soepel loopt, dan wordt het wel tijd om in te grijpen. Laat diegene weten dat je je zorgen maakt en dat het misschien een idee is om een afspraak met iemand te maken die hem of haar bij het verdriet kan helpen.

2. Stilte is goud waard

Pas op met het zeggen van dingen als ‘ik weet hoe je je voelt’, ook als je het zelf hebt meegemaakt. Iedereen ervaart hartzeer namelijk op z’n eigen, persoonlijke manier. Laat de ander weten dat je er voor hem of haar bent. Dat kan ook gewoon simpelweg door middel van een knuffel. Remember: sometimes actions speak louder than words.

3. In herhaling vallen is oké

En dan bedoel ik met name tegen diegene die een dierbaar iemand is kwijtgeraakt. Erover praten is namelijk fijn, de dood moet bespreekbaar worden, het is onderdeel van het verwerkingsproces. Dus blijf vragen stellen, ook al heb je de reactie al een keer of twintig gehoord. Wees ook niet bang om te vragen hoe het rouwen gaat – of ‘ie een beetje kan slapen, wel oké eet, stel vragen over werk, enzovoort. Zo kom je weer terecht bij punt 1, want als diegene aangeeft dat het allemaal nog steeds niet goed gaat, dan kun je andere stappen ondernemen.

4. Zoek een herstelritueel

Hiervoor hoef je heus niet gelovig te zijn, het kan ook iets zijn wat jullie samen bedenken. Samen met je partner naar een plek gaan die je dierbaar is, foto’s bekijken, een kaarsje aansteken, zelfs het draaien van bepaalde muziek kan diegene misschien goed doen. Doe iets, verzin iets en geloof me: dit helpt de persoon in kwestie echt.

5. Wees er voor hen, ook al kende je de overledene niet

Ik snap best dat je je wat ongemakkelijk kunt voelen als je degene die overleden is nog niet zo lang kende. Een crematie of begrafenis kan oncomfortabel aanvoelen, maar vergeet niet: je bent er als supportsysteem voor je geliefde, niet voor diegene die overleden is. Be present, laat zien dat je er bent, through thick and thin.