En ze is ongelofelijk trots
Het heeft wat bloed, zweet en tranen gekost, maar de premiere van ‘Female Rappers’ was een succes. Nog geen half uur voor aanvang stond ik nog huilend en bevend als een rietje in de zaal: werkelijk alles wat mis kon gaan, ging mis… De akoestiek was zo belabberd in de ruimte dat we nul repetities konden doen en al onze kostbare tijd hebben besteed aan het geluid (wat nogal belangrijk is, aangezien 80 procent van de voorstelling uit muziek bestaat). Op hoop van zegen startten we met de show en gelukkig stond het als een huis. Het hele publiek ging uit z’n dak en ik ben zo ongelofelijk trots op wat we hebben neergezet! Misschien moeten we toch maar een serieuze carrière in de rapscene overwegen. Ik kan niet wachten om deze show weer te rocken in de Melkweg aanstaande zaterdag en zondag weer in de Supperclub.
Nu alle repetities erop zitten, moet ik mezelf dwingen om weer uit die ‘joggingpak-winterslaap’ te komen. Geloof me, na vier weken non-stop in zo’n comfi suit is het weer even wennen om te switchen naar een ‘fashion outfit’ met de bijbehorende panty’s, kriebelstofjes of een prachtige statement-pants die na de zwangerschap toch echt een stukkie strakker zit. Maar dankzij Janice kan ik deze twee punten misschien tóch combineren. Deze vrolijke limited edition sweater zit heerlijk en is met zijn felle kleurtjes direct een statement. Compromis: ik zet de ‘fashionable jogging look’ op in mijn repertoire.
Op vakantie vonden Jon en ik het werkelijk een feest om elke dag te sporten. Nu moet ik zeggen dat dit ook niet zo moeilijk was, aangezien we vanuit onze hotelkamer werkelijk konden rollen naar de prachtige gym én de wandeling in dertig graden gebeurde. Maar eenmaal thuis in de kou hebben we toch maar besloten om à deux de sportieve draad op te pakken. En in de nieuwe gym genaamd Saints & Stars is dat geen straf. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik een vijfsterrenhotel betreed bij het openen van de kleedkamer: Eric Kuster zorgt met zijn hele ontwerp voor een luxe spa-feeling in plaats van een plek waar je volledig afgemat wordt. En dat helpt behoorlijk goed voor je mindset, kan ik je vertellen! Mijn eerste boxing class is al ingepland en één keer per week zijn meneer en mevrouw Karthaus te vinden in de personal training space. Benieuwd hoe snel dit z’n vruchten afwerpt.
Deze week is onze kleine man alweer negen maanden oud. Alle clichés zijn waar: het gaat allemaal zo ongelofelijk snel. Als ik foto’s bekijk van een maand geleden, dan zie ik alweer zo’n ander koppie. Gisteren beleefden we Otis’ eerste paasontbijt op de crèche: dit klinkt misschien als een onbenullig moment, maar voor mij voelt dit toch als de aftrap van de komende twaalf jaar paasontbijtjes, schoolreisjes, kerstdiners en verjaardagsfeestjes. En bij het zien van De Luizenmoeder kan ik me maar beter alvast schrap zetten voor al die toekomstige moederclubjes, waaraan ik natuurlijk met liefde deelneem en waarbij ik ongetwijfeld nét iets te enthousiast de leiding wil nemen om alles perfect te laten verlopen. Weer zo’n cliché waar je gewoonweg niet aan kan ontkomen, ben ik bang.
