Het einde van mijn sporthoofd
Als de salades op de redactie op tafel komen, rennen May en ik naar onze gym op de hoek. Even een robbertje boksen of bootcampen. Heul gezond, maar onflatteus. May ziet er binnen een nanoseconde weer uit alsof het nooit gebeurd is, ik zit nog zeker een uur met een kop als een boei af te koelen achter mijn bureau.
Onder het sporten is het heus niet veel beter, maar dat negeer ik. Goddank zijn er geen spiegels, ik kan me alleen maar indenken hoe rood en verhit ik oog. Maar ik kom daar niet om mooi te zijn, wel om dat te worden, denk ik altijd maar. Toch wil ook ik weleens knap tegen een bokszak trappen. Kreeg ik ineens een pakketje van Clinique opgestuurd, een spórtpakketje. Mensen, ik krijg sportpost, mijn allereerste. Met post-workout wipes, een neutraliserend gezichtspoeder, een matterende moisturizer, een mascara die je workout overleeft en een foundation waardoor je mat bent op de mat. Wát een vondst, wát een oplossing. Het is ook allemaal transpiratieresistent, hóe handig, vooral bij mij. Dit is er weer eentje in de categorie ‘je wist niet dat je het nodig had, maar je wilt nooit meer anders’. Dank, Clinique Fit.
