Moet je de stad uit of niet als je kinderen krijgt?
Ik ben er net mee opgehouden, maar jaren lang zei ik dat ik ‘net’ Amsterdam had verlaten voor Haarlem. ‘Net’ is inmiddels ruim zeven jaar, dus nu zeg ik het gewoon. Dat ik in Haarlem woon. Al zul je me niet snel ‘Ich bin ein Haarlemmer’ horen zeggen, want ergens voelt het alsof je in Amsterdam hoort te wonen. Belachelijk. Ik ga nu een pleidooi voeren waarom Amsterdam met kinderen de hel en Haarlem met kinderen de hemel is. En dan gaat mijn collega Tessa het maandag opnemen voor Amsterdam.
1. Parkeren
Dat kan ik gewoon voor mijn deur of voor die van de buren. Op een slechte dag sta ik twintig meter van mijn huis en als ik dan vloek, denk ik even terug aan mijn Amsterdamse tijden waarin ik soms twintig minuten naar een parkeerplek zocht, om vervolgens met twee kleine, slapende (want dat gebeurt als je twintig minuten extra in de auto zit) kinderen nog eens tien minuten naar huis te moeten lopen. Om nog maar te zwijgen over de parkeerkosten en over de kosten die je bezoek dus kwijt is als ze bij jou komen eten.
2. Horizontaal versus verticaal
In Amsterdam woon je niet vaak op de begane grond. En als je op stand in Zuid woont, moet je ook nog vijf treden beklimmen (met je kinderwagen) voordat je in je portiekje bent. Ik herinnerde me nog dat ik in Haarlem ging wonen in een echt huis waarvan dus alle verdiepingen van ons waren en dat ik gewoon horizontaal naar binnen kon lopen. Met kinderwagen. En boodschappentassen. De hemel was nog nooit zo dichtbij.
3. Het verkeer
In Haarlem kun je gewoon fietsen. Geen debiele toeristen die zwabberend over het fietspad zwalken. Geen gehaaste types die ontzettend de kijk-mij-eens-totally-hier-horen-look-uitstralen-en-alle-stoplichten-negeren, geen woeste scooters met te jonge meisjes met Chanel-tassen. Hooguit een andere moeder met een bakfiets of een hond. Pompiedom. Tralalala.
4. Restaurants
In Amsterdam moet je ongeveer een maand van tevoren reserveren wil je een beetje leuk eten, anders is het vol. In Haarlem pas je er altijd nog wel bij.
Dit zijn trouwens de drie leukste restaurants van Haarlem.
5. De ahum-natuur
Amsterdam is de mooiste stad van het land, maar Haarlem mag er ook zijn en wat dacht je van de natuur? De bossen van Bloemendaal en Aerdenhout, alle mooie dorpjes en wat te denken van het strand op fietsafstand?
6. De mensen
Haarlem is een soort New York. Bijna niemand die ik ken komt er echt vandaan. Allemaal zijn ze migranten uit Amsterdam, dus je bent omgeven door gelijkgestemden. Gezellige gelijkgestemden, kortom.
7. Van A naar B
In Amsterdam van A naar B bewegen is een hindernisbaan. Er zal altijd wel een opbreking of wegomlegging zijn. Mijn geliefde zegt dan: ‘Dan ga je gewoon altijd op de fiets.’ Maar we hebben drie kinderen en een mens moet ook wel eens boodschappen doen. En het wil ook nog wel eens regenen in Nederland. Dus als het bij mijn geliefde kriebelt om weer in de hoofdstad te gaan wonen, is dit mijn antwoord. ‘We huren er eerst een maand een huis. In die maand doe jij álles met de kinderen. Zwemles, paardrijles, dansen, de tandarts… Alles. Op de fiets. Na die maand praten we weer verder.’
En dan is hij weer even stil.
Zo Tess, nu jij, met je Amsterdam.
