Waarom whiskey je een beter mens maakt

Whiskey en ik gaan ver terug. Het was in het Zeeuwse Vlissingen, waar een gala was. Tussen de vissen in Het Arsenaal, echt best leuk bedacht. Daar was een jongen, die ik dus interessant vond en die dronk whiskey. Dus stoer als ik was (en een beetje te zwaar opgemaakt) deed ik dat ook, maar mijn hemel: het was adembenemend. Vies.

Sinds die dag leerde ik bij. Regel één: drink geen whiskey op studentenfeestjes, da’s bocht. Ook goed onthouden: niet zomaar een fles uit het schap trekken, maar iets zoeken bij je smaak. En ten derde: neem de tijd, whiskey slemp je niet maar drink je in alle rust. Als de wíl er is om whiskey te drinken, maar de kunde nog een beetje ontbreekt, dan wil ik je graag iets aanbevelen.

Southern Comfort, die maken whiskey comfortabel in de vorm van een whiskeylikeur en dat is precies wat je wil of eigenlijk precies wat ik wil. De smaak niet te scherp, want na een omweg is Southern Comfort weer helemaal terug bij het ouderwetse recept van de uitvinder-aka-bartender M.W. Heron. Die de formule bedacht om de hoek van Bourboun Street in hartje New Orleans, bakermat van de US whiskeys.

Zo smaakt ‘ie trouwens ook exact. Het is stoer, maar zoet, je drinkt het on the rocks uiteraard en als je ‘m een beetje op wil spicen (vind ik wel zo gezellig) dan voeg je een partje limoen toe. Ik zeg wijn van tafel, net als het witbier, deze zomer drinken wij vrouwen whiskey. God, hoe cool is dat?! Heb je alleen nog maar de vibe van New Orleans nodig, waar the music flows like whiskey. Man, had ik daar maar een glas van gehad, daar bij die knappe gast in dat aquarium.