Amayzine

De babyecho: To share or not to share?

echo foto

Vriendin M heeft wederzijdse kennis S ontvolgd wegens overdosis aan babyecho’s. De eerste had ze aangekund. Ze was er oprecht blij om geweest. De tweede vergaf ze haar ook nog, maar toen er een bombardement aan pretecho’s volgde, werd het haar te veel. Of het aan haar lag als niet-moeder, wilde ze weten. En of ik wel een verheugd hart had bij het zien van de ongeboren vrucht.

Ik moest meteen denken aan mijn opperbazin L, die het Marie Claire-imperium bestierde. Haar schoondochter droeg haar aanstaande kleinkind en had haar als grootmoeder in wording ook getrakteerd op een printje van de echo. Zoals het een trotse grootmoeder betaamt, had ook L deze foto in haar Hermès-tas gestoken en liet ze die ongevraagd aan iedereen zien. Echter was het vervolg van het verhaal iets verrassender. ‘Don’t you think she’s ugly?’ wilde ze van ons allemaal weten. Als wij dat ongemakkelijk wegwapperden, duwde ze de foto nog dichter onder onze ogen en zei ze met haar pittige Franse accent: ‘But look! It’s ugly, isn’t it?’ Omdat eerlijk nu eenmaal het langst duurt, zei ik maar dat geen enkele baby er als Cindy Crawford of Brad Pitt uitziet in een zak troebel vocht waar je al pakweg een maand of zes in bungelt.  Sterker, ik vind baby’s bijzonder sappig en schattig, maar knap… neuh, dat komt later.  Op Bobby Boomsma na dan.  Zelden zo’n mooi baby’tje gezien.

Afijn, echo’s dus. Zelf heb ik er niet zoveel mee. Behalve dat het een keihard bewijs was dat ons kind bestond was het voor mij niet iets om uren naar te staren en een traantje boven weg te pinken. Ik ben ze trouwens ook allemaal kwijtgeraakt. Net als de eerste tandjes trouwens. Zelf heb ik nooit de behoefte gevoeld om ze, behalve aan mijn ouders dan, aan anderen te laten zien. En ik herinner me dat ik in mijn pre-moedertijdperk nooit precies wist waar ik moest kijken als iemand met haar echo wapperde. En waar zit dan precies het hoofd? Oh, is dat het lichaam?

Ik hoefde er geen moeder voor te worden om te begrijpen dat zo’n echokiekje een bijzondere betekenis voor iemand kan hebben. Al zijn ze natuurlijk echt allemaal hetzelfde en zijn ze geen van alle knap te noemen. Om de echokampen te versmelten zou ik zeggen: voor de echocriticasters: ontvolgen zou ik om betere redenen doen. Gun die vrouw haar verzetje en doorscrollen is zo gebeurd. De blije zwangere vrouwen tip ik: zoek een welwillend publiek en geniet, maar post met mate.

By
Jongleert doordeweeks met kinderen en laptops, vermoedt een serieuze shopverslaving en probeert lichtelijk obsessief latte- en wijngebruik van zich af te schudden door overmatig veel te sporten.
09-03-2019
Love & Sex
Top 3
Trending Topics
Top 3