Kiek vloog business met Qatar Airways: ‘Dit is níet normaal’

Het is dat je er veel voor terugkrijgt, maar anders is vliegen meestal gewoon aftellen totdat je geland bent. Toch? Althans, met sommige airlines dan. Niet bij Qatar Airways. Sterker nog: dit is een minivakantie op zich. Met zijn allen als een stel schapen klem zitten tussen twee stoelen. Ellebogen uitdelen om je koffer boven je bagagebak kwijt te kunnen. Broodjes met plastic kaas en een koffie voor vier euro. Het jankende kind achter je. Het is dat je er veel voor terugkrijgt, maar anders is vliegen meestal gewoon aftellen totdat je geland bent. Toch? Althans, met sommige airlines dan. Niet bij Qatar Airways. Sterker nog: dit is een minivakantie op zich.

Ik vlieg met vijf andere journalisten naar Doha en op de luchthaven horen we dat we een upgrade naar Freaking. Business. Krijgen. Dus daar zit ik dan, met mijn  billen geparkeerd in een eigen coconnetje hopend dat we eeuwig door blijven vliegen. Ken je die scène uit Sex and the City The Movie waarin Carrie en haar harem richting het midden-oosten vliegen? Helemaal over de top in van die slaapcabines? Juist: het bestaat echt. En op het moment dat ik dit tik, ervaar ik het.

Het begint eigenlijk al op de luchthaven waar we via een rode loper (I kid you not) richting de incheckbalie lopen. Rijen zijn er haast niet als je business vliegt en alles lijkt erop gemaakt om je zo makkelijk en comfortabel mogelijk van A naar B te brengen. En ja, het verschil met economy is intens groot. Business class vliegen is letterlijk een ander soort vervoer. Nu hangt daar ook wel een stevig prijskaartje aan (voor business betaal je al snel drie à vier keer zoveel als voor economy), maar wat je er allemaal voor terugkrijgt is – zeker als je vermogend bent- meer dan de moeite waard.

Als je het mij vraagt, hoef je bij Qatar helemaal niet business te vliegen, want ook hun economy is wat er bij de meeste vliegmaatschappijen ‘Economy Plus’ wordt genoemd. Maar eerlijk? Heerlijk decadent is het natuurlijk wel dat er hier een persoonlijke butler (knap, en Portugees trouwens) om de twintig minuten komt vragen of hij je nog ergens van dienst kan zijn. Lekker. Doe maar een colaatje light. ‘Wilt u dan ook wat ijsblokjes en citroen, mevrouw Düren?’ Eh tuurlijk, the whole shebang. Eenmaal in de cocon begint de ontdekkingstocht. Even kijken of de stoel ook echt zo lekker plat kan. Ja, het werkt. Het filmaanbod, het verzorgingskitje, het beenruimteparadijs, de kastjes, de knopjes, de lichtjes, de koptelefoon, HET ETEN (mét bestek)… Mijn god. Hier went een mens nooit aan.

Als ze íets bij deze vliegmaatschappij kennen, dan is het luxe. En dus worden we onthaald met de beste roséchampagne die ik in tijden geproefd heb, de menukaart is er één alsof Jamie Oliver niet alleen voor je kookt maar ook verliefd op je is en de vliegtuigstoelen hebben een massagestand. Zucht. Dank Qatar voor deze vergeet-ik-niet-meer-ervaring. Je snapt: voor eeuwig verpest keer duizend. Huilen dat we zo moeten uitstappen.

P.S.: Tipje mijnerzijds: mocht je met Qatar Airways vliegen (naar bijvoorbeeld Bali, Afrika, you name it), dan zou ik je vakantie écht verlengen door een mini-stopover in Doha te doen. Je kunt tot maximaal vier nachten verblijven in een 4- of 5-sterrenhotel in Qatar voor zo’n 21 euro per nacht. Check dit maar even.