Amayzine

KIKI’S EXPEDITIE ROBINSON BRABBELS

de groepsfoto van de leden van expeditie robinson 2019

Ondertussen in Taba, Egypte. De zoveelste mail plopt binnen op mijn telefoon. Kiki, niet openen, je bent op vakantie. Volg het advies van je grote Frozen-vriendin Elsa. Laat het loooos. Laat het gaaaaan. Oh wacht. Wist je nog die ene keer dat je Ashton Kutcher kon interviewen in Parijs maar dat je niet snel genoeg had gereageerd op de mail? Fuck it. Je smeert hier toch alleen maar je reet in met kokosolie terwijl je aan cocktails nipt. Je kunt best even kijken. Dus ik toch kijken…

‘Beste Kiki.

Ik heb serieuze afkickverschijnselen, hahahahahahaha. Nee, ff serieus, hoe kon je ons dat als lezers van je Robinson Brabbels nou aan doen? Prima dat je op vakantie gaat en dat snap ik ook echt wel, maar ik mis het wel, hoor. Altijd wat om naar uit te kijken en nu moet ik zooooooo lang wachten. Please, hij is komende week toch wel dubbel zo lang???????? Ik hoop dat je genoten hebt van je vakantie en dat je deze mail niet aanvallend of verwijtend opvat. Groetjes een trouwe lezeres.’

Ik zal verder geen namen noemen MELANIE, maar allereerst: het feit dat jij hierover nadenkt, de moeite neemt om mijn e-mailadres op te zoeken, een mail te tikken en op verzenden te drukken doet me iets. Ik voel me instant schuldig dat ik niet aan het werk ben. Ik wist het eigenlijk al. Het Robinson-leger is Mariana-hardnekkig. Ons roei je niet zomaar uit. Daar zijn extra stemmen voor nodig. Even serieus, voor het eerst heb ik het idee dat er echt mensen waren die vorige week maandag voor de kat z’n kut aan het wachten waren. En waar slaat dat eigenlijk op? Voor de kat z’n kut? Een poes heeft toch een kut? Een kát toch niet? Een kattenpiemeltje dan? Of is het een kat met een lichtelijke gendercrisis? Mag ook hoor, iedereen is welkom hier, ook transgenderkatten.

Anyway, m’n gurl Mel was niet de enige die de behoefte had om na te kletsen over Robinson. Mijn halve Insta-box stroomde vol met ‘KIEK HALLO BRABBELS WAAR BLIJVEN ZE JOEJOE’-vragen. So Excusi Expeditie Eppo’s, I let some of you down. Maar een mens heeft soms ook een kleine break nodig. Zeker als er daarna kandidaten aan een Go-Tan-satéstok geprikt moeten worden.

Dus met vernieuwde energie zit ik er weer klaar voor. Zullen we? Kijk Melanie, de intro is nu al extra lang. Speciaal voor jou. Als ik nu nog een zin tik nog langer. En kijk hier, weer wat extra woorden. Samen komen we er wel, jij en ik. Oh, en die ene don’t-be-a-drag-just-be-a-queen-kat natuurlijk. Toptrio zijn we.

1. Als mensen zich inmiddels afvragen of ik aan de drugs zit: niet dat ik weet. Al stond Mariana vanmorgen wel voor de deur met een kan ‘koffie’, waar ik nu wel al drie bakken van op heb…

2. Over de furieuze bosheks gesproken: she was on fire this week. Van überbitch naar favoriete Robinson. Enne… Dat. Gezicht. Tijdens. De Eilandraad, STOP IT I CAN’T ZO ZALIG.

3. Oh, en Koreman, tipje mijnerzijds: schat, je bent te eerlijk voor dit spel. Je hoeft je niet te verontschuldigen als je op iemand stemt. Je hoeft niet one for the team te ‘taken’ want dat doen ze ook niet voor jou. Dit is Robinson. Ik weet dat je niet lekker ging met Mariana, maar eerlijk: you can learn from the best here, front row, alles. Die vrouw heeft nog strategie in haar clitoris.

4. Die smile van Tim. Die gewoon álle bondjes de baas is door simpelweg een Robinson te gaan. Heerlijk ook hoe de rest hem hoort schreeuwen als hij de proef wint: ‘Ah ah, no way. Papa is still here.’ I LOVE PAPA.

5. De man vangt ondertussen ook gewoon drieëntwintig vissen en twaalf krabben. Mag het even? Die uitgemergelde BN’ers? Niet met Coronel aan boord. Het seafoodbuffet is geopend!

6. Fien: ‘Ik word door iedereen gebombardeerd als mastermind, maar dat valt wel mee, hoor.’ Ha ha. Hahah. HAHAHA. Dus, iemand koffie? Mariana trakteert.

7. Ik heb nog eens even nagedacht hoe het kan dat de publieke opinie van Mariana honderdtachtig graden gedraaid is, mensen Tim nu een held vinden en Fien een heks. Het ding is: we houden van underdogs. Het in groepsverband strategisch iemand de winst niet gunnen  – Tim – wekt een soort onsympathieke error op waarna je eigenlijk wilt zien dat zo iemand als Tim zonder hoge verwachtingen maar gewoon door keihard te knokken met hart en ziel wint. Als dat dan gebeurt: people are satisfied.

8. Vrouw: ‘Vind je mij dik in dit jurkje?’
Man: ‘Eh, nee lieverd, hoezo?’
Vrouw: ‘Hoezo ‘eh’? Wat duurde dat antwoord lang? Dus je vindt me dik?’
Man: ‘Nee, dat vind ik helemaal niet.’
Vrouw: ‘Je vindt me dik.’
Man: ‘Zucht.’
Shary-An: ‘Ga mij niet vertellen wat ik wel of niet ben. En vertel dat ook een ander niet.’

9. Na wat rekenwerk ben ik erachter dat de fans van Fien hun grote vriend Akwasi mogen bedanken.
Fien: zes stemmen tegen (drie van Tim Coronel en drie van Mariana. Ze hebben allebei twee extra stemmen ingezet dus)

Mariana: Vijf stemmen tegen. Fien, Akwasi, Yvette, Eva C en Eva K hebben alle vijf één stem ingezet. Dus Akwasi níet twee. En dat is Fien fataal geworden. Geen Fienale dit jaar. Whoops.

10. ‘Mariana is blijkbaar zo hardnekkig dat er een extra stem nodig is.’
‘We hebben nog geen no-Mariana-zone-bordje kunnen maken.’
‘Een eiland zonder Mariana voelt als vakantie.’

Mariana ondertussen met spooky Mariana-accent: ‘Vieren jullie maar lekker vakantie, ik verklaar de oorlog aan… tja. Die Fien. Die moet eruit. Dus dat gaan we maar eens even regelen.’ De intonatie. De trotse kin omhoog. De zelfverzekerdheid. Weet je. Ik zou gewoon oprecht trots zijn als ik er door Mariana uitgestemd zou worden.

10. Maar de grootste vraag is natuurlijk nu: wat gaat er volgende week gebeuren? Brieven van thuis? De twee ‘heel stoute Eva’s’ gaan op oorlogspad? Och och. En wat moeten Yvette en Akwasi nu gaan doen? Voor zichzelf denken? PANIEK.

Je snapt: we zitten in week 11 en Robinson is eíndelijk aan. De sfeer zit erin. Let the hunger games begin and may the odds be ever in your favour. Dan tel ik zo af goed? Mariana met kapmes op je hielen… In 3… 2… 1… GO!!

P.S. Mariana houdt me serieus in de gaten via spionnen. Check mijn Insta maar…

Love & Sex
Top 3
Trending Topics
Top 3