Niet één of twee, maar vijf nieuwe
horrorknallers

Horrorfilms, ik hou d’r van. Toen ik als elfjarige The Dentist keek was ik wel lichtelijk getraumatiseerd (kan die film nog steeds niet kijken), maar m’n liefde voor horrorfilms is gebleven. Dus dat Netflix ook zo’n voorliefde heeft voor horror vind ik absoluut geen probleem. Op zich zijn die véél te slechte films (zoals alle Final Destination-films, die volgens mij tot in de eeuwigheid doorgaan) altijd vermakelijk, na Hereditary moest ik wel dat lampje aan laten. Nu kan ik binnenkort wel m’n hele huis non-stop verlichten, aangezien Netflix vijf horrorseries en films heeft aangekondigd.

Die kondigen ze dus ook echt in één klap aan, met één trailer. Leuk: die trailer hebben ze Netflix & Chills genoemd. Dat ze nu pas op die woordgrap komen, ik vind ‘m leuk. Op die vijf nieuwe na zien we ook nog een oude bekende die binnenkort op Netflix te zien zal zijn: Scream 2. Hellooooo Sydney. Nou goed, ik ga even in sneltreinvaart door alle vijf de films, weet jij meteen of je ze wilt kijken of niet. Ik zie een paar veelbelovende ertussen zitten en een enkele die je wat mij betreft wel kan overslaan. Het is in ieder geval een fijne afwisseling van de mierzoete romcoms waar we laatste tijd veelal op zijn getrakteerd.

In The Shadow Of The Moon (27 sept). Een rechercheur raakt geobsedeerd door een ‘mysterieuze’ seriemoordenares. Bloederig, maar ook spannend. Valt dus ook een beetje in de categorie thriller, dus als je niet zo van de slasher-films bent is dit een goede optie voor je.

In The Tall Grass (4 okt). Verfilming van het boek van Stephen King. Zijn boeken vind ik altijd zwaar medium, maar zijn films vaak wel erg leuk. Een tweeling is een tripje aan het maken naar het platteland en hoort een noodkreet vanuit het hoge gras komen. Ze gaan op onderzoek uit en dat loopt natuurlijk slecht af. Natuur die een eigen leven leidt is niet helemaal mijn cup of tea; deze sla ik dus even over.

Fractured (11 okt). Jaaa, deze lijkt me dan wél weer heel leuk. Een man raakt zijn dochter en vrouw kwijt op de eerste hulp. En dan létterlijk kwijt, ze zijn namelijk spoorloos verdwenen. Hij verdenkt het ziekenhuis van hun verdwijning en start een eigen onderzoek. Volgens mij wordt deze spannend, bloederig en blijft dat lampje inderdaad aan staan na het kijken van deze film.

Eli (18 okt). Ook deze staat op m’n to-watch list en ook bij deze zal het lampje aanblijven. Ik heb altijd een zwak voor films waarin mensen bezeten lijken te zijn of films met kwaadaardige kinderen. Yes, dit lijkt dus een combi van beide. Een elfjarig jochie wordt door z’n ouders in de isolatie gestopt en ondergaat een experimentele therapie. Als je goed oplet in de trailer zie je dat er een operatie (of nou ja, er wordt geboord in z’n schedel, heel prettig) plaatsvindt. Grimmig. You have my attention.

Rattlesnake (25 okt). Ehm, tsja, deze is niet aan mij besteed. Een film die draait om slangenbeten. Snakes On A Plane vond ik leuk omdat-ie niet-te-doen zo slecht was, deze lijkt ook zo, en dan op een niet prettige manier. Maar mocht dit wel jouw genre zijn: een meisje wordt gebeten door een dodelijke ratelslang en wordt last-minute gered. Maar daar staat blijkbaar een tegenprestatie tegenover. Dumdumdummm.