We moeten het even hebben over de jongste Jackson-telg

Tenzij je de laatste weken onder een steen hebt geleefd, is het drama rondom Michael Jackson je waarschijnlijk niet ontgaan. Sinds de vier uur durende documentaire Leaving Neverland bij het Sundance Film Festival in première ging, staat er elke dag wel weer Jackson-nieuws in de headlines. En vrijdag was dan eindelijk Nederland aan de beurt. Ik denk dat menig vrijmibo’s in het water zijn gevallen hierdoor, want dit is toch wel een documentaire die je wil en móet zien eigenlijk.

Nu moet ik zeggen dat ik altijd een groot fan ben geweest van Michael Jackson. Sterker nog, ik had kaartjes voor zijn állerlaatste concert uit de reeks die hij in Londen zou doen (wel weer grappig dat mijn vliegticket, net als die van velen andere, niet kon worden geannuleerd, wat resulteerde in een bizar druk Londen vól Michael Jackson-fans van over de hele wereld). Mijn broer heeft hem live gezien in de ArenA in 1997 – iets wat ik hem nog steeds niet helemaal heb vergeven (zoals Danny de Munk zo mooi zong: ‘Ik mocht niet mee, ik was te klein’). Hoe dan ook, je begrijpt het: ik was fan.

Over de documentaire is natuurlijk al veel geschreven, door zowel voor- als tegenstanders van de King of Pop. Maar waar ik het even over wil hebben zijn de Jackson-kinderen. En dan met de jongste in het bijzonder: Blanket Jackson. De wereld zag hem voor het eerst toen hij negen maanden oud was en uit het raam bungelde van een hotel uit Berlijn, waar ‘Wacko Jacko’ – terecht – ook door onder vuur kwam te liggen. Die bijnaam heeft hij dat moment in ieder geval zeker eer aan gedaan.

Die negen maanden oude baby is inmiddels ook alweer 17 jaar, en heeft zijn naam van Blanket veranderd in Bigi. Die naamsverandering heeft hij gedaan vanwege aanhoudende pesterijen over de naam ‘Blanket’. En zijn familie maakt zich nu grote zorgen om hem. Na de première van Leaving Neverland zou hij namelijk volledig gestopt zijn met praten. Als in: hij weigert nog een woord uit te spreken en is daarnaast ook volledig in zichzelf gekeerd. En als je de Jackson-familie een beetje volgde, weet je dat zijn public appaerances al behoorlijk schaars waren.

Volgens neef Taj (je weet wel, één van de 3 T’s) heeft de documentaire Bigi ‘volledig verwoest’. Hij vervolgt: ‘Hij was altijd één van de vrolijkste kinderen op school. Nu zegt hij geen woord meer.’ Je moet wel een hart van steen hebben als dat bij het lezen van dit niet een beetje breekt. Die jongen heeft zijn moeder nooit gekend, plaatste zijn vader op een voetstuk (waar hij ook te vroeg afscheid van moest nemen) en die wordt daar nu behoorlijk genadeloos vanaf gedonderd.

Familievriend Mark Lester heeft er ook nog wat over te zeggen, en dan met name hoe de familie Bigi probeert te beschermen. ‘Ze proberen hem zoveel mogelijk af te schermen van de buitenwereld, maar misschien is dat geen goede zet. Hem isoleren kan geen goed idee zijn.’ Nog even een saillant detail: over deze Mark Lester gaat ook het hardnekkige gerucht rond dat hij de biologische vader zou zijn van Paris, de oudere zus van Bigi. Die heeft zich overigens nog niet écht uitgelaten over Leaving Neverland. Zij twitterde er het volgende over: ‘Smoke some weed n think about the bigger picture. Chillax my dudes’. Tja, een echt publieke reactie zijn ze natuurlijk niemand verschuldigd, maar in deze tweet kan ik me dan niet helemaal vinden. En daar kwam ze dan ook op terug.

i didn’t mean to offend by expressing that titties should be calm, i know injustices are frustrating and it’s easy to get worked up. but reacting with a calm mind usually is more logical than acting out of rage and also…. it feels better to mellow out.

— Paris-Michael K. J. (@ParisJackson) 7 maart 2019

Geschreven door: Wieke Veenboer