Een nacht in dit hotel voelt als een week vakantie
Als ik met flesjes water en appels in de auto stap om richting het zuiden te gaan, dan voelt het meteen als roadtripperig vrij. Limburg doet toch ook altijd een beetje on-Nederlands aan als je net onder de vleugels van Amsterdam woont. Na anderhalf uur reden we per keienpad de poorten van het landgoed van Château de Raay in Baarlo door en de wów, wat een paleisje.
Château de Raay hoort bij de Pillows-familie, waar we sowieso fan van zijn, want: Zwolle, Gent en ook Amsterdam natuurlijk. Maar het Pillows Hotel in Limburg is alsof je even een andere wereld in stapt. Het château ligt aan de Heldense Bossen, waar je een heuvelachtige wandeling kunt maken, er loopt zelfs een stukje Pieterpad langs. De tuin is alsof je adellijk bent en even kunt kuieren. In Limburg is het weer standaard lekkerder, wat voor extra vakantiegevoel zorgt. En de gastvrijheid is enorm. Het château was ooit in bezit van adellijke families en deed van 1937 tot ’99 dienst als onderkomen voor de missie- en aanbiddingszusters van de Heilige Familie. Tot het een kasteelhotel werd.
Zoals je van me mag verwachten zwierde ik de koffer mijn (hele ruime en mooie) kamer in en ging ik op een holletje naar het terras aan de orangerie, waar bubbels en oesters met vinaigrette klaarstonden als warm welkom. Ik heb werkelijk waar nog nóóit zo’n fijngesnipperd uitje gezien als in dat kommetje met vinaigrette.
Ik moet trouwens nog wel even een bijzondere vermelding maken van gastheer Peter. Het restaurant wat ingelijfd zit bij Château de Raay is De Tuin van de Barones. En Peter, die zorgt dat je daar niets tekort komt. Hij adviseert in fijne wijn, is zo enthousiast over wat chef-kok Mathijs maakt dat je tijdens zijn verhaal al wilt beginnen met eten (wat je niet doet, want onbeleefd) en brengt alleen maar gezelligheid met zich mee. Wij lunchten ’s middags, denk burrata en steak tartare, en ’s avonds schoven we aan voor het diner. Het ging van een flammkuchen met Hollandse nieuwe naar spitskool met curry tot gegrilde watermeloen met een mousse van geitenkaas toe. Elke gang en elke wijn was een gigantisch groot feest. Gastheer Peter verstaat het gastvrij zijn, zelfs op anderhalve meter afstand.
Nog even daarover, want misschien dat je denkt dat een anderhalve-meter-uitje minder leuk is, maar dat geldt niet bij Pillows of De Tuin van de Barones. In Limburg heeft men nog ruimte, waardoor het terras wijds opgezet kan worden, iedereen zich vrij kan bewegen en je op een desinfecterende spray na (wat ik sowieso bijzonder fris vind, corona of niet) geen looprichtingen of bevelen ziet. Waardoor je een nachtje, wat voelt als een week weg, heel dicht in de buurt van normaal komt.
Na een nacht in een supersized heerlijk bed, een bad in de balzaal van een badkamer, ontbijt op een zonovergoten terras, wandeling in een verrukkelijk ruikend bos reden we naar huis. Het leek alsof we een week waren geweest, terwijl het toch echt maar 24 uur was. Een tip, voor iedereen die een dagje heeft maar een week wil.
