‘Kiek, heb je tips voor sportleggings die niet afzakken?’ Ik krijg de vraag denk ik minimaal één keer per week. Mijn antwoord is eigenlijk altijd dat ik een shitload aan Björn Borg-pakjes in de kast heb hangen. Ja, hij van het tennissen, daarna de onderbroeken, maar nu van de sportleggings, ik zeg het je. In de beste sportbroeken dénk je dat je niet past, moet je je in wurmen als een soort worstenbroodje en daarna zit-ie hoog in de taille en strak om de bips. Très squatproof, dit exemplaar. En dan wel efkes met een roze knaltop erboven om het gezellig te maken. Hadden jullie trouwens al gezien dat ik een soort boutique gym/oase zenkamer in mijn huis heb gecreëerd? Ging heel simpel. Logeerbed dismissed, kettlebells en yogamat erin. Oh enne, die meid die een paar weken geleden dus stond te stuntelen met die fitnesshoelahoep en er geen ene ZAK van snapte, die draait nu rondjes als een Hawaïaanse hulameid. Toen mijn gym dicht ging had ik even een kleine Kiki Paniekie-attack want hoe (!) moest ik dat nu thuis gaan oppakken? Nou, zo dus. Ik probeer drie keer in de week een uurtje te knallen in mijn sportkamer. Soms mag je best een beetje trots zijn op jezelf, toch? Dat dacht ik.
