Aah, dus zó krijg je iemand uit je allergiezone

Het begint met een klein steekje irritatie. Misschien was het een opmerking of een actie. Hoe dan ook: iemand in je omgeving (een collega, buurvrouw, familielid) staat ineens op je radar en not in a good way. Daarna lijken ‘stomme’ dingen rondom de persoon in kwestie zich op te stapelen.

Hoe kan het toch dat iemand ineens in je allergiezone terecht komt? En nog belangrijker: hoe krijg je hem/haar daar weer uit? Besef allereerst – en deze is even incasseren – dat JIJ degene bent die hier last van heeft. Het zou zomaar eens kunnen dat de ander dit helemaal niet zo ervaart. En daar zit je dan uiteindelijk met een geïrriteerd en opgefokt gevoel. Waarom kan deze persoon je überhaupt onder je huid kruipen en je bezighouden? Het antwoord is confronterender (en tegelijkertijd mooier) dan ik van tevoren had gedacht… Ready?

Meestal draaien allergieën om een disbalans in ons eigen systeem en daar ligt dan ook ons leer- en groeiproces. Dat is ‘m. Bam. Niets meer, niets minder.

Schrijf maar eens op wat je zo ergert aan de ander. Houd het maar eens onder de loep. Wat triggert deze persoon? Juist dát is hetzelfde dat je waarschijnlijk enigszins afkeurt bij jezelf. Simpel gezegd: alles wat jij afwijst heeft de ander. Waar de ene misschien in doorslaat (kwaliteit of valkuil), daar zou jij wel ietsje meer van willen hebben.

Voorbeeld: je vindt een collega egoïstisch. Je hebt haar in het vakje geplaatst: ‘ze denkt alleen maar aan zichzelf’. Nu wil jij zelf absoluut niet egoïstisch gevonden worden. Heb je er wel eens over nagedacht dat jij misschien beter voor jezelf wilt opkomen of meer zelfvertrouwen zou willen hebben? Dan zit daar je les. Misschien erger je je wel ineens aan die vriendin met wie het aaaaaltijd goed lijkt te gaan. Je hebt haar in je hoofd ergens misschien als mooi-weer-speler bestempeld, misschien zelfs als neppig. Dit zou je vervolgens kunnen zeggen dat jij dit zelf ook doet (en dat dat het stukje is wat je in jezelf afkeurt). Of: dat jij een slecht-weer-speler bent en jouw allergiepersoon precies het tegenovergestelde laat zien. Deze eigenschappen worden dus extreem uitvergroot en gespiegeld door de persoon die in jouw allergiezone zit.

Wat mij erg geholpen heeft om mensen uit mijn allergie te knallen (en trust me: als je voelt dat het gelukt is voelt dat als een enorme bevrijding!) is het besef er dat mensen nooit bewust onaangename gevoelens bij je omhoog halen. Mijn ervaring hiermee is dat we elkaar in eerste instantie nooit bewust pijn willen doen. Ergert die ander je intens? Dan zit er al een pijnpunt. Een ander kan nooit een gevoel bij jou oproepen dat er niet zit.

Maar veel belangrijker: hoe ga je nu dan met dit gevoel om? Ik moet denken aan het nummer ‘Thank u, next’ van Ariana Grande. ‘I’m so grateful for my ex’ zingt ze. De een leerde haar liefhebben, de ander geduld, de ander omgaan met pijn. En daarom is ze dankbaar. Want al deze mensen zijn in haar leven gekomen om haar iets te leren.

Kijk eens met verzachtende ogen naar de persoon die je zo ‘stom’ vindt doen at the moment. Deze persoon is in je leven gekomen om jou iets heel belangrijks te vertellen. Deze persoon helpt je er onbewust aan herinneren dat jouw irritatie (een pijnpunt uit het verleden) gevoeld, gezien en geheeld mag worden, zodat je die kunt onderzoeken en uiteindelijk kunt loslaten. Is het niet heel bizar als je je fremeny’s vanachter die bril bekijkt?

Nu je dit weet, weet je ook dat je vet veel invloed hebt op jouw aandeel in irritaties. Er komen spiegels in je leven die weer gaan. Het zijn allemaal lessen die je vormen tot een mooiere jij. Dus de eerstvolgende keer dat je hem/haar in de ogen kijkt, wees dan maar dankbaar. Acceptatie voelt stukken relaxter dan irritatie. Eigenlijk krijgt het geheel dan ook iets moois.

Thank u, next.