Update: “Mijn vriend wil een open relatie en ik weet niet wat ik moet doen”

Vorig jaar juni vertelde Marcella (26, nu 27) haar verhaal. Haar relatie met Chris was aan het wankelen: hij wilde een open relatie en Marcella wist niet hoe ze daarmee om moest gaan. We vroegen haar hoe het nu gaat.

Lees wat er vooraf ging bij Marcella en Chris. 

‘Er is veel gebeurd in de tussentijd. Gek genoeg voelt het als de dag van gisteren, maar toch ook weer lang geleden. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: nee, Chris en ik zijn niet meer bij elkaar. Ik weet niet of dat komt doordat we allebei anders in onze relatie stonden of dat ook onze verschillen onderling te groot bleken. Ik denk uiteindelijk een combinatie van die twee.

Ik was doodsbang dat als de horeca open ging, onze relatie zou klappen. Chris zou dan weer aan het werk gaan en ik was bang dat hij er weer over zou beginnen — een open relatie — of dat hij het gewoon zou doen. Het bleek al snel dat de horeca wel open ging, maar absoluut niet in de vorm van hoe het voor de coronacrisis was. Wat een opluchting.

En eigenlijk heeft dat me aan het denken gezet. En jeetje, wat heb ik veel nachten lopen malen. Of wakker gebleven omdat ik bang was dat Chris toch voor een ander zou gaan en een keer een nacht niet zou thuiskomen. Nu achteraf zie ik dat ik al veel langer op m’n tenen liep rondom Chris. Ik voelde me niet begrepen in mijn werk, dus dat hield ik altijd maar voor me. Hij snapte niet waarom ik in godsnaam op de Zuidas wilde werken, hij vond dat mensen bij dit soort bedrijven hun ziel verkochten, en hij vond het oppervlakkig en slecht voor je persoonlijke groei.

Daar ben ik het gewoon totaal niet mee eens, maar de paar keer dat ik dat tegen hem zei noemde hij me ‘gebrainwasht’. En misschien was ik dat ook wel. Maar niet door mijn werk of mijn collega’s, maar door hem. Een open relatie… Ik? Nooit van m’n leven. Dat ik zo blind van verliefdheid was en zo bang om alleen te zijn dat ik twijfelde dat een kans te geven, vind ik achteraf echt te bizar voor woorden. Daarom lijkt het misschien al wel een ander leven. Ja, de break-up was hartstikke ruk, pijnlijk en verdrietig. Uiteindelijk ben ik degene geweest die de stekker eruit heeft getrokken, iets wat Chris verbaasde. Ik voer altijd mee in zijn stroom, durfde weinig tegen hem in te gaan en keek altijd tegen hem op. En nu was ik degene die zei dat het over was tussen ons.

Dit was ook het moment dat ik een kant van Chris zag die me totaal niet zinde. Toen hij de controle kwijtraakte werd hij gemeen. Hij heeft me voor alles en nog wat uitgemaakt, puur omdat ik had bepaald dat onze relatie over was, en niet hij. Dat hij al vaker hiermee dreigde in onze ruzies, vergat hij even voor het gemak. Chris bleek een ontzettende controlfreak en tegelijkertijd een klein kind die in paniek raakt als hij z’n zin niet krijgt.

Achteraf ben ik dus ook blij dat we niet zijn gaan samenwonen. Een maand lang heb ik vooral gehuild, omdat ik liefdesverdriet had maar ook omdat ik zo ben geschrokken van mezelf; dat ik me zo kon laten gaan in een relatie en mezelf kon verliezen. Ik weet zeker: dat wil ik echt nooit meer. Daarom wilde ik vertellen hoe het is gelopen. Als je in zo’n situatie zit of in een relatie waarin je niet jezelf kunt zijn of waarin je niet gehoord wordt: stap eruit. Het klinkt cliché, maar iedereen verdient iemand die op waarde wordt geschat door een partner en wordt gerespecteerd.

Een nieuwe liefde heb ik niet, maar dat vind ik niet erg. Zelfs in de coronacrisis niet. Ik heb goed contact met m’n collega’s, ik vind mijn werk hartstikke leuk en durf daar nu ook gewoon voor uit te komen en ben zoveel minder onzeker. Ik gun zelfs Chris het allerbeste, maar een rooskleurige toekomst zat er nooit in voor ons.’

In deze ongewone tijd vroegen we mensen om hun eerlijke verhaal. Om anderen niet te kwetsen zijn de namen van Marcella en Chris aangepast.