Zo zag je New York nog niet eerder op Netflix

Concrete jungle where dreams are made ooooooffff. Ja, ik ben één van de miljoenen die ook compleet verliefd is geworden op New York. Love at second sight overigens, want toen ik er voor het eerst als twaalfjarige meisje rondliep vond ik het allemaal veel te druk. Véél te groot. En iedereen rende maar als een soort van kip zonder kop voor zich uit. Ik raakte er volledig gestrest van en bovendien ben ik nu ook niet groter dan 1.60 en dat was ik toen al helemáál niet. Ik zag dus helemaal niets behalve mensen rennend langs me heen rondom Times Square.

Maar die liefde bloeide helemaal op toen ik op mijn 22e weer terugging. Toen was het aan. Dat die mensen helemaal niet als kip zonder kop rende maar hartstikke goed wisten waar ze heen wilden, daar kwam ik toen ook achter. New York is wat mij betreft anders dan álle andere steden. En ja, dat kan natuurlijk een voordeel en een nadeel zijn.

De grootste meningen daarover hebben uiteraard de rasechte New Yorkers, en twee daarvan staan centraal in de nieuwe Netflix-hit Pretend it’s a city. Twee mensen die in gesprek gaan over hun liefde en haat voor de stad tegelijk. Oh, en die twee mensen ken je waarschijnlijk al wel: Martin Scorsese en Fran Lebowitz. Die laatste komt je misschien niet bekend voor, maar dat is een goede vriendin van Scorsese en een schrijver die onder andere samenwerkte met Andy Warhol.

In zeven afleveringen van elk een half uur observeren ze de stad, maken ze de grappigste opmerkingen en delen ze persoonlijke, scherpe anekdotes van hun leven als jongere New Yorker. Heerlijk om te kijken, vooral naar Fran Lebowitz. Die kan zo heerlijk uit de hoek komen, en ze vertelt zo beeldend dat ik alleen maar denk: ‘Ik wil terug naar New York. NU.’ Tsja, dat dat er allesbehalve in zit, dat vergeten we dan maar even.

Beeld: Netflix