Science says: dit is waarom je eerste liefde zo lang blijft hangen

Je allereerste liefde vergeet je nooit. Misschien ben je nog steeds wel (of opnieuw) samen met deze persoon, maar mocht dit niet het geval zijn, dan nóg blijven de herinneringen aan je first lover voor altijd hangen. En dat is ook niet zo gek, het was tenslotte de eerste keer in je leven dat je deze intense verliefde gevoelens en emoties hebt ervaren.

Volgens relatie-experts zijn er verschillende redenen waarom een eerste liefde zo onvergetelijk is. Relatietherapeute Rika Ponnet zegt hierover het volgende: ‘In je puberteit komen vaak pijnlijke onbeantwoorde liefdes voor met veel onzekerheden tot gevolg. Die eerste echte relatie en de intieme verbondenheid die daarbij hoort heeft dan ook een enorme impact op je identiteit: voor het eerst erkent iemand jou als man of als vrouw. Een mijlpaal in de richting van het volwassen leven.’

Daarnaast voel je met je eerste liefde een heel sterke emotionele band. Dat zit als volgt: vaak krijg je een eerste liefde nog voordat je hersenen volledig zijn ontwikkeld. Daardoor zijn het vooral gierende hormonen die op dat moment in je puberlichaam overheersen. De afgifte van het hormoon ‘oxytocine’ draagt bij aan het ontstaan van deze krachtige en intense connectie. Oxytocine wordt daarom ook wel het ‘liefdeshormoon’ genoemd en helpt dus om mensen aan elkaar te laten hechten. Deze feelgoodhormonen worden aangewakkerd door dingen als bijvoorbeeld kussen en knuffelen, wat je natuurlijk allemaal non-stop doet in je eerste relatie.

Ook kan je eerste liefde door je hoofd blijven spoken, omdat deze relatie destijds abrupt is afgebroken. Bijvoorbeeld door een plotselinge verhuizing van je ouders (en jij moest helaas mee) of omdat je ging studeren in een andere stad. In onze jonge levens kan er een hoop gebeuren waardoor we misschien onze eerste relatie hebben verbroken, terwijl we eigenlijk nog wel verliefd waren. Het ‘wat als’-gevoel kan dan voor lange tijd blijven hangen.

Tot slot heeft het voor veel mensen te maken met het verlangen naar de jeugdjaren. Het gaat dan dus niet zozeer om de persoon zelf, maar om de periode waarin je leefde toen je samen was met je eerste liefde. De wereld lag nog voor je open, er waren weinig zorgen en hoogstwaarschijnlijk romantiseer je deze tijd steeds meer naarmate je ouder wordt. Dat gevoel van toen, dat willen mensen maar al te graag nog eens ervaren. Maar helaas noemen we iemand niet voor niets onze ‘eerste liefde’. Koester dus maar gewoon deze mooie en waardevolle herinneringen.

bronnen: hln.be, libelle