Kiki’s Spanje Schrijfsels: ‘Madre mía, dit inzicht is een gamechanger…’

Hola guapas, cariñas, chicas y mi corazonnetjes van het goede leven. Ja je begrijpt: er worden hier steeds meer Spaanse koosnaampjes geleerd. Mi vida, nog zo’n onwijs liefdevolle rakker.

Na de emo rollercoaster van vorige week waait er een frisse wind door onze Spaanse daily life. Terwijl ik dit typ ben ik aan het ‘passen’ op een huis in Benitachell. Villa Joah, een zespersoons vakantievilla met een zwembad enzo. Héél vervelend, kijk hier maar even. Het is alsof we het een beetje aantrekken met ons troubadoursbestaan zonder vaste casa: er komen steeds meer uitnodigingen onze kant op. En voor iemand die haar inspiratie enorm uit a change of scenery haalt, is dat enorm mooi meegenomen.

En miiiijn gunst, wat is er weer veel in die koppies van ons gebeurd. Het was vooral een week van enorme inzichten rondom het huizenproces. Hoe langer we in Spanje zijn, hoe meer we dingen anders beginnen te zien. Eerst dachten we vooral een grootse, karakteristieke finca in het binnenland te willen (vijf slaapkamers, drie badkamers, doe ‘ns gek!), inmiddels komen we er steeds meer achter dat we A: veel te jong zijn voor een plek in the middle of nowhere en B: de zoektocht naar het perfecte huis mág ook een proces zijn waarin je kunt gaan opbouwen.

Zo was huren voor ons beiden een absolute no go, en komen we daar nu toch een beetje op terug. Want waarom de optie helemaal uitsluiten, als je überhaupt nog steeds twijfelt in welke regio je het nou eigenlijk het fijnst vindt? We hebben het hier niet over de aanschaf van een nieuw paar laarzen hè, het is wel een freaking huis dat je koopt. Mag je eigenlijk nog een eigen mening hebben als je je hele leven niets anders hebt gehoord behalve dat huren ‘hartstikke zonde’ is?

Misschien dacht ik wel veel te chronologisch. Zo van: joejoeeee, we verhuizen naar Spanje en dat hele avontuur begint met… ons droomhuis! Nu denk ik steeds meer: wat als het niet om de destination gaat, maar the journey? Wat als je eerst zélf als een huis staat? Wat als je eerst kneitergoed gaat gaat voelen waar jij je senang voelt, voordat je meteen als een debiel op huizenjacht gaat? OMG Kiek, wat als je niet al je geld meteen in stenen stopt, maar een gedeelte eerst gaan investeren in alle zakelijke plannen die jullie hebben? We hebben een huis in Nederland verkocht, feitelijk gezien is er nu meer budget dan ooit. Vanwaar dan die verkramping?

Weuw. Ineens ligt alles weer open. Wat als we eerst zakelijk gaan bouwen? Vanaf daar twee fijne salarissen gaan realiseren, daarmee naar de bank stappen om een hypotheek aan te vragen, waarna we dán als kers op de taart ons droomhuis kunnen kopen? Ik dacht godsakke gewoon even mijn droom te kunnen kopen. Maar wat als het leven je eerst laat werken voor je droom? Wordt de droom dan niet ineens veel meer waard? Sommige inzichten klinken zo simpel, maar blijken achteraf de grootste gamechangers te zijn omdat je je blik ineens verruimt van A naar Z.

Dus ja, ik begin maar gewoon op deze plek (ik geloof in manifesteren door uit te spreken, joe). Mocht jij iemand zijn óf kennen met een te gek (huur)huis aan de Costa Blanca Noord: stuur me vooral even een DM op @kikiduren. Who knows begint onze droom bij elkaar!