Lieve Taylor Swift,

Zo, wat heb jij hier even de lakens opgeschud. Je regeerde over Instagram en domineerde de kranten. Muziekjournalisten beten de achterkant van hun potlood kapot in hun zoektocht naar creatieve superlatieven die recht deden aan jouw optreden van 3 uur en 20 minuten. Zelfs de zuurste popjournalist had in plaats van azijn ineens thee met melk en een dikke laag honing gedronken. Iedereen was opgetild door je concert. Een optreden waarbij bezoekers op alles werden getrakteerd. Je begon op tijd, danste en zong urenlang, liet 45 nummers horen, verwelkomde iedereen in het Nederlands en ging zwaaiend, met de arm van je vriendje om je heen, het podium af.

Nog nooit heeft in mijn beleving een artiest onze hoofdstad zo betoverd als jij. Natuurlijk hebben we The Stones hier gehad, Beyoncé, Madonna. En natuurlijk doken we daar massaal op, maar zoals het jou is gelukt om alleen maar elfenstof uit te strooien en echt iedereen gelukkig te maken, dat is ongekend.

Als groot hotelliefhebber ben ik altijd benieuwd welk hotel jij nou zou uitkiezen als je in Amsterdam zou verblijven. Ik dacht het Conservatorium Hotel, maar het gerucht gaat dat je af en toe je luchtbus nam om in je huis in Engeland te slapen. Je vertelt het ons vast nog wel eens. Weet in ieder geval dat je positieve PR werd voortgezet door jouw Travis die, hoe Amsterdams kun je het hebben, op zijn fietsje door de Spuistraat reed.

Taylor, weet je waar ik de hele tijd aan moest denken de afgelopen dagen? Aan Kanye West die jou zo te kakken zette tijdens de VMA Awards toen hij zei dat Beyoncé de Award voor beste clip had moeten winnen. De Amerikanen zeggen het zo mooi: living well is the best revenge. Weet je hoe wij dat in Nederland zeggen? Je hebt ze even een poepie laten ruiken. Maar dan wel één met elfenstofgeur.

You go girl, ga nu Zürich maar betoveren.

Liefs,

May