Laat ik maar beginnen met een bekentenis: ik heb best wel een behoorlijke grafhekel aan kerst. Dat heeft allerlei redenen maar de voornaamste is dat ik acuut in de contramine schiet zodra iemand me oplegt om het gezellig te hebben. Wat ook meteen de reden is dat ik Oud en Nieuw zo mogelijk nóg erger vind. De details komen vast nog wel een keer aan bod, voor nu volstaat om te zeggen dat de afgelopen jaren mijn Oud & Nieuw eigenlijk altijd de hel was. Ik kan dan ook met geen mogelijkheid uitleggen hoe dolgelukkig ik ben dat ik dit jaar zowel kerst als Oud en Nieuw op een bloedheet strand in Vietnam zal doorbrengen. Het maakt me zelfs zó blij dat ik vandaag in de Fashion Explorer m’n hand over het zwartgallige hart strijk en het toch over de verfoeide feestdagen ga hebben. Of nouja, over alle diners en feestjes die erbij komen kijken. Want, dresscodes en etiquette, het is altijd nogal een gedoe. Wat doe je aan, wat niet en vooral, hoe laat mag je in godsnaam weer naar huis.

Dresscodes en ETIQUETTE, het is altijd nogal een gedoe. Wat doe je aan, wat niet en vooral, hoe laat mag je in GODSNAAM weer naar huis.

Een beetje feest komt met een dresscode. Idee is dat je je aan de dresscode houdt, tenzij je Bas Kosters heet en met je concept AntiFashion overal in Dirk van den Broek en Zeeman tassen aankomt (seriously). Afijn, zat mensen die totaal in paniek raken van dresscodes, maar beter kun je ze koesteren. Niets vervelender dan totaal under- of overdressed aankomen (herinneren we ons nog Bridget Jones die in een bunnypakje kwam omdat ze de enige was die de veranderde dresscode niet had doorgekregen?) en een dresscode beschermt je daar tegen. Heb je een feessie op stand dan krijg je wellicht black tie of white tie voor je kiezen. Bij die eerste draagt manlief een smoking met gladde zwarte lederen schoenen en jij draagt een elegante (cocktail)jurk. Je decolleté is beschaafd en bescheiden, sieraden zijn subtiel en je handschoenen laat je thuis. Bij white tie mag je los. Je jurk is tot op de grond, de boezem mag lekker groot ingezet worden, juwelen zijn nu weer helemaal je beste vriend en pak die lange handschoenen maar weer uit hun laatje. Ringen draag je overigens ónder je handschoenen, armbanden juist erboven. De man aan je arm draagt een rokkostuum met wit vest, wit overhemd en witte vlinderdas met daaronder lakschoenen. Een horloge wordt in beide gevallen niet gedragen want dat is onbeleefd naar de gastvrouw of –heer toe. Op een leuk feestje is het immers niet van belang dat je de tijd weet. Nog even een leuk weetje om terloops te laten vallen tijdens zo’n avond, dat wij het over smoking hebben komt doordat het ooit, lang lang gelee, een verlours jasje was dat de heren na het diner aantrokken tijdens het roken van de sigaar, zodat ze bij de kaas (die daarna kwam) niet met naar rook stinkende kleding aan tafel zaten.

Als je niet net zulke STALEN bovenarmen als Michelle Obama hebt ben je al snel veroordeeld tot een jurk met MOUW

Blote armen, die zijn ingewikkeld. De regels voor dat soort zaken zijn inmiddels niet meer zo strikt als vroeger, je moet het nu vooral hebben van een beetje zelfkennis. Of eerlijke vriendinnen. Het is mij persoonlijk een doorn in het oog dat vrouwen zich massaal in strapless jurken hijsen, terwijl ongeveer 98% dat beter niet kan doen. Echt er is niets lelijkers dan van die rugkwabben die dan zo uit je jurk hangen. Zelf heb ik een heel mooie strapless jurk van Armani die ik dan draag met een top van gaas eronder, zoals bij de launch van Amayzine.com. Prima oplossing, al zeg ik het zelf. Blote bovenarmen dan, ook zoiets. Als je niet net zulke stalen bovenarmen als Michelle Obama hebt ben je al snel veroordeeld tot een jurk met mouw. Persoonlijk vind ik dat ook bijna altijd mooier trouwens.

Nog een paar dingen om op te letten. Als je wordt uitgenodigd voor een diner hou er dan rekening mee dat je een jurk draagt die niet in eerste instantie op knappen staat. Of, en ik spreek uit ervaring, dat je je oog hebt laten vallen op een strak model en ter voorbereiding jezelf even een week op rantsoen zet, maar dan bij gang 4 weer gewoonrustig uitgedijd en wel weer in die jurk staat. En ook, als je voor de spiegel staat en denkt, “ja, deze jurk is te gek, dit gaat ‘m worden,” vraag jezelf dan even af of die jurk nog net zo beeldig is wanneer je er in gaat zitten. Zelf heb ik wel eens de fout gemaakt om een heel mooi heel simpel zwart jurkje met prachtige valling te dragen en dat dan op te fleuren met waanzínnige hakken in vrij hysterische kleuren. Maar goed aan zo’n tafel heb je daar natuurlijk geen reet aan en op alle foto’s van die avond zie ik eruit alsof ik in m’n T-shirt zit. Not cool.

Begin er niet aan om iedereen gedag te zeggen. Gewoon de HOUDINI doen (stiekem verdwijnen dus), al dat ge-“neeee-ga-je-echt-weg” is alleen maar GEDOE.

Niet uit je jurk gebarst en dus de avond overleefd? Mooi, tijd om naar huis te gaan. Begin er niet aan om iedereen gedag te zeggen. Gewoon de Houdini doen (stiekem verdwijnen dus), al dat ge-“neeee-ga-je-echt-weg” is alleen maar gedoe. Ik betwijfel ten zeerste of Amy Groskamp-Ten Have dit ook goed zou keuren maar het is dat zwartgallige hart hè, zo makkelijk kom je er nou ook weer niet vanaf. Het is de eerste en de laatste keer dat ik het dit jaar ga zeggen: ik wens jullie allen dondersfijne fijne feestdagen.