THANK GOD IT’S FRIDAY MET CLAUDIA DE BREIJ

De ene na de andere ronkende recensie hengelt ze binnen. De try outs van haar show Teerling worden bejubeld en bewierookt. Het weekend van Claudia de Breij moet dan ook een feest zijn.

“Altijd eng, een nieuwe show. Je maakt iets in een cocon en presenteert het dan aan een publiek. Dat is spannend maar ook fijn, want je meet meteen de reactie van het publiek. En recensies, van tevoren denk ik dan ‘wat maakt het nou uit wat ze schrijven’ maar als ze dan goed zijn, realiseer ik me hoe belangrijk ik het toch vond en gaan de schouders omlaag.”

Claudia schrijft alles zelf, haar grappen en haar liedjes. Hoe het tot haar komt? “Joan Rivers zegt het zo mooi; ‘anger is the fuel for comedy’ en zo zie ik het ook. Boos zijn, je druk maken om dingen die scheef zijn, die kieren, daar zit ‘m vaak ook de grap. Het fijne is dat het publiek zich meestal om dezelfde dingen druk maakt als ik. Wat trouwens ook heerlijk is, dat realiseerde ik me toen ik mijn eerste voorstelling gaf na een periode van rust, dat ik eindelijk eens drie kwartier kon praten zonder onderbroken te worden door één van de kinderen. Dat is ook wel eens fijn.”

Het weekend van Claudia begint straks als ‘het tuig’, zoals ze de kinderen liefkozend noemt, thuis is. “Dan moet ik even kijken hoe de vlaggen erbij hangen want op vrijdag is iedereen natuurlijk moe. Als ze niet te moe zijn, dek ik buiten de tafel, eten we gezellig samen en gaan ze daarna in bad en in bed. Bij ons plopt de kurk van de fles op het moment dat de hoofdjes van de jongens de kussens raken. Of als ik aan het koken ben, dat kan ook. Onder het mom van; ‘ik kook een gerecht met wijn dus ik mag nu ook best een glaasje’ schenk ik er dan ook een voor ons in.”

Er staat een rustig weekend voor de boeg. Geen voorstellingen en beide kinderen gaan naar de andere ouder. “Als we vrij zijn nemen we ons heel veel dingen voor, denken we heel lang na over waar we zullen eten en welke film we zouden kunnen gaan zien om dan uiteindelijk samen naar huis te gaan. Dit weekend wil ik lekkere suffe dingen doen, zoals tegels uitzoeken voor onze tuin en filmposters inlijsten die ik heb besteld. Onder andere The Way We Were, een gewichten liftende Marilyn Monroe en Singing in the Rain. Zondag gaan we eten bij twee vrienden waar ik me op verheug want de vorige keer dat we samen aten, waren wij aan het detoxen. Ik heb ze al gewaarschuwd dat we nu alles eten en drinken.”

“Weet je waar ik me op verheug dit weekend? Een huis heeft een specifieke geur als het zomer wordt. Wat het is weet ik niet, misschien het hout of de isolatie die anders werkt als het warmer wordt. Die geur heb ik al een beetje aan voelen komen en dit weekend hoop ik hem te verwelkomen.”

Weekendmuziek

“Het is toch de dj en de nerd in mij om playlists te maken. Nu heb ik Voorjaar 2014 op ons Sonos-systeem aangelegd met Straw van London Grammar, Budapest van George Ezra en In Your Arms van Chef’s Special. De kinderen probeer ik een beetje te indoctrineren met Sammie van Ramses Shaffy en de muziek van Dinand voor Woezel en Pip vind ik ook ontroerend mooi. Zo zoet die tekst, “ik voel me fijn, ik zou nergens anders willen zijn, ik voel me fijn van binnen elke dag maakt mij zo blij.”

Als tijdverschil en agenda geen rol speelden, waar was je weekend?

“Ik zou acuut naar New York gaan. En wijn drinken bij een bar in de buurt van Rockefeller Plaza, ‘s avonds naar Chelsea, een film bekijken of een show zien, het maakt eigenlijk niet uit. De volgende dag naar Balthazar voor ontbijt.

Wat moeten de mensen doen in het weekend?

“Vrijen. Elkaar een beetje zien en verder zo min mogelijk zou ik zeggen.”

Claudia, tot slot. Wij hebben dit weekend ons debuut met Amayzine TV. Heb  je een paar bemoedigende woorden van een pro voor onze sidderende redactie?

Ten eerste. Mensen die onaardige dingen zeggen zijn vaak ook echt onaardige mensen.

Ten tweede, neem het niet te zwaar. TV maken is net als pannenkoeken bakken: de eerste aflevering is misschien niet altijd je beste maar daarna wordt het alleen maar beter.