Carrière en kinderen

 in 5 wijze lessen

Mij wordt vaak gevraagd hoe ik dat nou toch doe. Een fulltime baan en drie dochters.

Vooropgesteld dat ik zonder mijn ouders en onze Stella reddeloos verloren zou zijn, heb ik wel een paar tips voor je waardoor je je als vrouw met kinderen wat steviger op de arbeidsmarkt positioneert.

Geen foto’s op je bureau

Dat vind ik toch altijd zo’n rare etalage van je persoonlijk geluk. Werk is werk, daar ga je niet koketteren met je kinderfoto’s. Al helemaal niet met die foto’s van besmeurde kindergezichten bij wie de oog-handcoördinatie nog niet helemaal top is. Vind jij misschien superschattig, andere mensen niet. Echt niet.

Bovendien werk je het vooroordeel in de hand dat je eigenlijk liever thuis bij je bloedjes bent dan hier. Kom op, weg met die foto’s. Je weet toch hoe je kinderen eruitzien? En anders heb je vast wel een kiekje op je iPhone.

Ja, ik weet wat je nu gaat zeggen. Er zijn ook grote directeuren die wel foto’s van hun gezin en vrouw op hun immense bureaus hebben staan. In hun geval werkt het net even anders. Zij hebben een andere schijn tegen (dat ze 80 uur per week werken, vreemdgaan en met gemak 100 banen saneren) dus voor hen zijn deze geluksportretten het perfecte middel om hun warme kant te tonen. Echt, het is allemaal pr.

Don’t mention de oppas

Als iemand zonder kinderen ’s avonds moet werken, moet diegene vast ook een paar afspraken verzetten en dingen regelen. Het valt mij altijd op dat moeders altijd meteen zeggen ‘ik moet oppas regelen’ en dus gaan benoemen wat ze moeten regelen. Niet doen, joh. Regel je zaken en treed niet in detail wat je gaat regelen.

Ik heb een afspraak

Nog zoiets. Een tip die ik ooit van een andere werkende moeder kreeg. Ze drukte me op het hart dat je aan het einde van een werkdag niet zegt: “Ik moet gaan, de crèche gaat bijna dicht,” maar gewoon: “Ik heb een afspraak.” Dat die afspraak met je kinderen is, gaat verder niemand wat aan. Het klinkt voor jou misschien ongezellig, maar het is heel vervelend voor je collega’s zonder kinderen dat jij met kinderen altijd gelegitimeerd bent om wel eerder weg te gaan. Zeg dus dat je een afspraak hebt of ga gewoon weg en werk ’s avonds nog even thuis door zodat niemand zich achtergesteld voelt.

Geen anekdotes

Het is nu eenmaal zo dat je als werkende moeder de schijn tegen hebt. Bovendien heb je waarschijnlijk iets minder uren op kantoor tot je beschikking dan je kinderloze collega’s die kunnen overwerken wanneer ze maar willen. Ga in je kostbare tijd geen verhalen over eerste stapjes, zindelijkheidstrainingen en eenkennigheid ophangen. Uit beleefdheid zullen je collega’s luisteren en lachen, maar echt heel leuk vinden ze die verhalen niet en bovendien vinden ze het echt veel fijner als je gewoon werkt.

Laat andere zwangere vrouwen met rust

Dat vond ik altijd behoorlijk behoorlijk. Dat andere moeders al hun uitscheurverhalen, borstkloven en andere zwangerschapssituaties met me gingen delen. Dat vindt je leidinggevende ook niet leuk. Die betaalt jullie allemaal om te werken en vindt het al een heel gedoe dat je zwanger bent, dus houd het verder zo kort mogelijk.

Ook hier geldt; heb je een afspraak bij de verloskundige of waddanook, benoem het niet, ga er even naartoe en get your ass back to work. Het klinkt allemaal misschien reuze ongezellig, maar (om mijn collega Liesbeth Rasker te citeren) niemand zei dat het leuk ging worden. En die gezelligheid bewaar je maar voor thuis.