Dit deed ik op mijn vriendinnendag

Dit zijn wij

Mijn hechte vriendinnengroep bestaat uit zeven meisjes. Allemaal zijn we anders en dóen we iets anders. A wordt mijn tandarts, M mijn huisarts, bij L kan ik terecht als ik even wil praten en bij andere M kom ik later elke dag eten. Weer een andere M woont net samen en andere A wil eigenlijk heel graag nog eens alleen op reis. Iedereen heeft andere toekomstplannen, iedereen heeft een ander tijdstip waarop de wekker gaat en iedereen heeft verschillende ritmes. Hoog tijd dus dat er een vriendinnendag werd ingelast. Dat moest twee maanden van tevoren gepland worden, dat begrijp je. De hele dag moest je vrijhouden en eigenlijk de volgende dag ook (in verband metde  kater) én boys were not allowed.

De dag

Zaterdagochtend stapten we in de bus naar Volendam. De telefoons waren vanaf moment één verboden, maar ik was natuurlijk de enige die zich niet hield aan die regel.

Deze wannabe fitgirl had Jillz in haar tas gestopt waardoor meteen ontzettende vieze gezichten werden getrokken en die flesjes met tegenzin toch maar werden opgedronken.
“Ja kom op hé, we zijn op schoolreisje, dan moet er toch stiekem gedronken worden enzo?” Ik had die ochtend nog wel een run van 10K gemaakt, wees maar niet bang. M gooide het flesje trouwens (nog helemaal vol) stiekem in de prul.
Het plan van de dag was zo’n afgrijselijke foto maken in klederdracht, dan de dijk op op zoek naar kibbeling, paling en een bar met een jolige barman. Daarna weer terug naar Amsterdam om te gaan eten bij bar Wilde Zwijnen.

Zo’n foto in klederdracht is dus een ongelofelijke serieuze zaak daaro. Je komt binnen en krijgt meteen een jurk aan, ketting om, muts op je kop en klompen aan die zo warm zijn omdat een gozer net voor je ze heeft uitgetrokken. Binnen een minuut waren we allemaal veranderd in een moeke. Probeer je lach dan maar eens in te houden. “Willen jullie bij de schouw of voor het fornuis?” Ik kon de vraag niet normaal beantwoorden want proestte het al uit. Maar goed, toen we uiteindelijk allemaal stonden en zaten, onze jurkjes recht waren getrokken en ik mijn lachen enigszins in bedwang kon houden, kreeg ik een accordeon in mijn handen gedrukt. Man man man, ik had drie keer schoon ondergoed mee moeten nemen als ik dit had geweten. Nee wat zeg ik, vier keer, want na mij werden er ook nog melkbussen, koffiemolens, tulpen en manden brood uitgedeeld. Goed. Vul het zelf maar in.

’t Havengat op de dijk had de hele bar nog vrij. Daarachter stond Martin die al zelf met zijn collega’s shotjes stond te knallen, dus dat zat wel goed. We begonnen nog braaf met wijn, vis en kroketten op brood, maar dat ging al snel over op Dropshot en kaneelmeuk. “Morgen doe ik wel 20 kilometer”, is één keer door mijn hoofd geschoten en daarna heb ik daar niet meer aan gedacht.

We wilden daar alleen lunchen, maar we moesten opeens zelfs hollen voor onze avondreservering in Amsterdam. En dat was maar goed ook, want toen ik voor de twintigste keer aan barman Martin vroeg of Jan Smit hier wel eens was geweest, werd het hem bijna ook te veel. Tollend liepen we met z’n allen naar buiten, terug de schoolbus in.

Wilde Zwijnen is sowieso al één van mijn lievelingsrestaurants want het eten daar is zo ongelofelijk lekker, dat proef je zelfs nog na twee flessen wijn. Nu hebben ze nog niet zo lang geleden ook een eetbar geopend (exact daarnaast) waar je kleine hapjes kunt eten. Ben je met je boy of date, reserveer dan absoluut een plekje aan de bar, want eten aan een bar is gewoon te gek. Wij kregen een tafel en begonnen met een cocktail. Ach, we hadden net een uur een soort van reispauze gekregen dus we konden wel weer. Daarna kwam er gerookte burrata, octopus, longhaas, kalfsnek en ik geloof wel drie keer een kaasplank. We zaten allemaal bommetjevol, maar als het staat, gaat het op.

Er werd gekletst alsof we elkaar weken niet hadden gesproken. Over dingen die we wel van elkaar weten, maar waarvoor we doordeweeks niet genoeg tijd maken omdat het nou eenmaal zo loopt. Van die 20 kilometer kwam de volgende natuurlijk niks terecht en in plaats daarvan heb ik de hele dag geluierd en teruggedacht aan de leukste dag van het jaar. Jan, ben je er volgend jaar wel bij?