het nieuwe nude

Vorige week werd bekend gemaakt dat Christian Louboutin met een nieuwe collectie komt: de vernieuwde nude-collectie. Het idee erachter is dat elke vrouw, wat haar huidskleur ook is, een paar nude-kleurige hakken kan dragen. De collectie bestaat nu uit vijf tinten en daar zullen de komende jaren nog twee tinten bijkomen. Goed nieuws lijkt me, maar door een stuk dat ik later las op HP/De Tijd realiseerde ik me dat het eigenlijk totaal idioot is dat zo’n collectie er niet allang was en vooral, dat het woord “nude” een heel raar woord is.

Journalist Lisa Bouyeure schreef dat stuk naar aanleiding van een relletje op Viva.nl, waarin de redactie een lijstje opsomde met redenen waarom het een goed idee is om met een donkere man te daten. Een van de punten die ze maakt is het volgende: “de veronderstelling dat iedereen blank is – lezers, consumenten of mensen in het algemeen – is in de westerse wereld zo alomtegenwoordig dat het amper opvalt.” Dit komt volgens haar deels doordat tijdschriftenredactie “een gapend gebrek aan kleur hebben” En dat vond ik nogal confronterend, want ze heeft gelijk.

De Amayzine-redactie is volledig blank, en vrouw. Dat laatste is misschien niet zo gek als je bedenkt dat we voor vrouwen schrijven, maar dat eerste is natuurlijk niet nodig. Wij, en met ons vele andere redacties, schrijven vanuit ons eigen perspectief maar dat perspectief is wel een beetje bekrompen en beperkt. En niet alleen qua huidskleur, maar ook qua seksuele voorkeur. Ik kan eindeloos veel stukken neerpennen over daten, liefde, seks en alles dat daar bij komt kijken maar in die stukken heb ik het altijd over vrouwen die op mannen vallen, en andersom. En eigenlijk vind ik dat maar stom van mezelf, hoezo ga ik er altijd maar vanuit dat alle Amayzine-lezeressen hetero zijn?

Lisa Bouyeure merkt voorts op dat het van de zotte is dat alle winkels het hebben over huidkleurige panty’s en dat dat dan de huidkleur is van de blanke vrouw, “vergelijk het eens met haarkleurig, bloemkleurig of Jelly Bean-kleurig.” En dat vond Christian Louboutin dus ook. Als eerste ontwerper ziet hij in dat er niet zoiets is als een universele nudekleur, maar dat de vrouwenhuid van oost naar west nogal kan verschillen. Ik weet niet zeker hoe en of we dat met onze redactie meteen kunnen toepassen maar wel is de bewustwording ervan al een stap in de goede richting. En zo zie je maar, er komt veel goeds van Christian Louboutin-hakken.