Kom je ook wel eens je kamer binnen die je dan het liefst zo snel mogelijk weer uit gaat om alle troep te negeren? Op een gegeven moment kan het gewoon echt niet meer langer en dan moet je het gewoon aangaan. Dan denk je: ‘Holy shit, waar moet ik beginnen?’, ‘Wat is het hier vies!’ en ‘Hoe kan dit nou weer gebeuren?’ Ja? Heb je dat wel eens? Ik wel in ieder geval. Had je niet gedacht hè. Ik ben dus echt een koning in opruimen, maar ik ben een nog grotere koningin in troep maken. Ik heb ook zo godallejezus veel spullen. Mijn huis is hartstikke leuk hoor, maar niet groot kan ik je vertellen. Dus overal liggen stapeltjes, nog meer stapeltjes, rommelbakjes en verschillende tassen die uitpuilen met spullen. Zo ziet het er dan uit als het op z’n toppunt is. Ik heb gelukkig een heel lieve schoonmaakster (kan ik iedereen aanraden), maar het is natuurlijk de bedoeling om het ondertussen ook een beetje netjes te houden en er soms een zuigertje of een lapje langs te zwiepen. Vaak begin ik elke week met een goed voornemen en deze week staat ’ie in het teken van opruimen. Ik deel met jullie mijn routine zodat je kunt zien hoe ik te werk ga bij het opruimen van mijn huis(je). Is er íemand die mij kan helpen? Of valt het eigenlijk wel mee?

Alle spullen die op de grond liggen en de rotzooi die ik zie leg ik op de bank. Datzelfde geldt voor mijn slaapkamer: alles wat op de grond ligt gaat op mijn bed. Ik wil dat de hele vloer vrij is. Overal.

Dan begin ik meestal in mijn slaapkamer en maak ik stapeltjes met: schoon, wasmand, moet gestreken worden, zou eigenlijk een keer naar de stomerij moeten en al heel lang niet gedragen. Vervolgens ga ik nadenken over wat ik er dan mee moet.

Dan bedenk ik me dat ik even een muziekje op moet zetten, check ik even mijn telefoon om te kijken of er nog wat interessants gebeurd is en zet ik thee. Na een halfuur besluit ik maar weer aan de gang te gaan.

Ik ga weer verder met mijn slaapkamer en als ik er eenmaal in zit, vind ik het eigenlijk ontzettend leuk. Dan haal ik wel eens de hele inhoud van mijn lades eruit om het daarna allemaal weer netjes terug te leggen.

Vaak als ik dan even de woonkamer inloop om iets te pakken, begin ik aan iets anders dat er ook als een rommeltje uitziet. Ik heb dus eigenlijk geen goed georganiseerd systeem, zeg maar.

Als ik met emmertjes en sop ga werken, dan ben ik echt in een goede bui en dan gaat alles grondig met een lappie.

De eettafel staat bij mij bekend om de stapeltjes. Als je een troepje hebt en je maakt er een stapeltje van, dan ziet het er namelijk meteen al opgeruimd uit. Ik begin dan vaak de stapeltjes (enveloppen, ahum) een beetje uit te zoeken en maak dáár weer stapeltjes van en die sorteer ik op wat belangrijk is en wat minder belangrijk.

O ja, overal in het huis staan vuilniszakken waar behoorlijk veel in wordt gegooid.

Soms kom ik dan iets leuks tegen op een stapel en plof ik even op de bank neer (op al die troep dus) om het door te lezen en dan ben ik wéér een halfuur verder.

Goed, ik sta weer op, loop even een beetje door het huis, krab op mijn hoofd en bedenk me dat het allemaal nog best wel een klus is. Ik praat mezelf moed in, ik zet nog een kopje thee, zet opzwepende muziek op en ga weer aan de slag.

De slaapkamer wordt zo langzamerhand weer een slaapkamer.

Dan is er nog best wat te doen in de woonkamer en blijft er altijd troep over waar ik gewoon echt even geen plek voor weet. Dat gaat allemaal in de rommelbak.

De bank wordt steeds meer een bank en vervolgens ga ik de kussentjes op de bank heel mooi neerleggen en mijn plaid super strak opvouwen en over de leuning heen leggen. Net zoals je wel eens ziet in VTwonen.

Als het einde een beetje in zicht komt, ga ik allemaal fijne lijstjes maken met wat ik eigenlijk nog moet kopen voor in mijn huis (kaarsen, blocnote, extra laken…). Die lijstjes verdwijnen dan weer hoor, maar toch doe ik het altijd.

Alles heeft inmiddels een plek gekregen, behalve de rommelbakjes en mijn rommelkast. Ik kan niet leven zonder dat soort bakjes en kasten. En dan gaan éindelijk mijn Diptyque-kaarsen aan, gaat de muziek nog wat harder en is het ongeveer al bijna bedtijd. Zo lang doe ik dus over een daggie schoonmaken, maar serieus; dan is het net alsof je in een hotel komt met strak geperste lakens, verse bloemen en geen vuiltje op de vloer.

Hoe lang ik dat volhoud? Zeg ik niet.