Amayzine

de 17 REDENEN WAAROM IK EEN VERSCHRIKKELIJK MENS BEN

In het algemeen vind ik mezelf best wel een goed persoon. In high school was ik nooit onderdeel van the mean girls en op het werk val ik ook niet in die categorie. Maar heel soms zijn er van die kleine dingen waardoor ik denk dat er toch echt een verschrikkelijk mens in mij schuilt. Admit it: stiekem doe jij hier ook ontzettend aan mee.

Als je me belt en ik app dat ik je zo terug bel is de kans niet reëel dat ik dit ook doe. #sorrynotsorry
Ik heb je appje heus wel zien binnenkomen, maar ik heb even geen zin om te reageren dus open ik het niet en ga ik even doen alsof ik het heel druk heb.
Soms zeg ik dat ik het ’s avonds druk heb, maar het enige waar ik het dan druk mee heb is niks doen en Netflixen.
De liftdeur niet openhouden als iemand er nog last-minute in wil.
Kleding op een ander rek terughangen in een winkel, omdat ik te lui ben om het naar het juiste rek te brengen.
Dit geldt trouwens ook voor producten in de supermarkt.
Ik heb weleens de post de schuld gegeven van iets wat ik vergeten was op te sturen.
Ik vouw mijn dozen nooit in elkaar als ik ze in de prullenbak doe, waardoor dat ding gelijk rammetje vol is en ik de rest van het karton maar gewoon naast de prullenbak neerleg (= teringzooi).
Boos worden op mensen die niet recyclen, maar het zelf ook niet altijd doen.
Ook zeg ik soms dat ik geen kleingeld heb als er een collecte langs de deur komt, terwijl ik echt wel een paar eurocent in mijn portemonnee heb.
Tegen straatverkopers zeggen dat ik het goede doel al support dat zij staan te promoten, wat niet zo is. (Nu wil ik wel dat jullie weten dat ik oprecht wél een goed doel steun en ik probeer elk jaar een beetje af te wisselen.)
Op de fiets schreeuwen naar toeristen. Hallo, ik woon in Amsterdam. Dan mag het.
En misschien dat ik ooit wel gezegd heb dat een baby heel knap was, terwijl dat in werkelijkheid niet echt zo was.
Ik zing altijd vals mee met muziek, maar zodra iemand anders het doet irriteer ik me mateloos aan ze.
Een soort barricade om me heen bouwen in de trein met al mijn tassen, zodat er niemand naast me komt zitten.
Ik heb best vaak mijn oortjes in, maar dan zonder muziek. Gewoon omdat ik geen zin heb om gestoord te worden.
Toen ik nog samenwoonde met mijn ex en wij samen een serie volgden, keek ik stiekem al naar afleveringen zonder hem. Ik ben gewoon immens ongeduldig, sorry.

Ik weet het, I’m an awful human being. Okay, bye.