Mijn verknipte relatie met Ken
Het is een klein jeugdtrauma, maar ik had dus geen Ken. Oh, Barbies genoeg hoor, waar ik een Malediven-oord voor maakte op de vloer van mijn slaapkamer met rozeroosjesbehang en matching behangrand (dat je het even weet). Alleen er was geen mannelijk equivalent voor mijn dame. Hoe vaak ik ‘m ook op mijn verlanglijst plaatste bij Sint, opa en oma of Santa.,ik was hartstikke Ken-loos.
Nu is er nieuws in Barbieland. De man, die ik nooit de mijne mocht noemen, krijgt een nieuw uiterlijk. De tot voor kort strandwachtesque wederhelft van B. komt er in vijftien varianten. Ik vind het nog summier, want neem maar eens vijftien mannen, dan zit er op hoop van zegen iets appetijtelijks voor je bij. Maar Ken doet het al zesenvijftig jaar met dezelfde coupe en blokjesbuik, op de Afro-Amerikaanse Ken en Earring Magic Ken (echt, hoe heb ik die kunnen missen?) na, dus ik zie hier vooruitgang. Hij komt er in drie posturen, zeven tinten aan glad gepolijste en rimpelvrije huidjes en met negen kapsels. Ik vind het soapserie-spannend welke mannelijke vetjes en blokjes de eer krijgen om aan Ken vastgeplakt te worden.
“Die wespentaille past mij ook voor geen meter”
Eigenlijk was ik Barbiebedenker Mattel gewoon ver vooruit. Bij gebrek aan een Ken werd het creatieve kind in mij aangeboord en dat zorgde voor een wonderlijke oplossing. Anno 1990 om exact te zijn. Ik ging als vierjarige humpty dumpty mijn zoveelste Barbie te lijf met een schaar, knipte de boel rigoureus kort en kreeg per ongeluk een Barbie die functioneerde als Ken met een opa-band. Mocht je nu denken: wat de ef is een opa-band? Dat is de terugtrekkende haargrens van de man die resulteert in haar op de zijkant van het hoofd. Je moet weten dat het haar van Barbie vooral aan de zijkant van het hoofd gepositioneerd is en mijn knipskills lieten ook wat te wensen over. Ik pimpte Barbie alias Ken met een masculien outfit en daar krijg je situaties van, kan ik je vertellen. Barbie met lang haar kussend, trouwend en kinderen krijgend met een Ken-Barbie incluus opa-band. The Bold and the Beautiful was níets bij de scenario’s die ik bedacht voor mijn poppenparade. Eigenlijk zat ik dus niet alleen snel in de mannen-houden-van-vrouwen-, maar ook in de vrouw-vrouw-relatie, de vrouw-wordt-man-situatie en het jong-houdt-van-ouder-tafereel en vice versa.
Wie Mattel, Barbie of Ken óóit nog bekrompen of ver van de waarheid noemt, moet daarom op het strafbankje. Ik vermoed dat ik zo ruimdenkend ben geworden door het verknippen van mijn Barbie, want daar was ik gewoon aan gewend. Dat betekent natuurlijk niet dat ik de versie mét bips warm verwelkomde, want die wespentaille past mij ook voor geen meter. Oh, ik kan niet wachten op Ken met zijn vetjes.
Bron: BuzzE
