Wat May leerde van Amayzine

Er zijn mensen die zich ontzettend afficheren met het feit dat ze een bedrijf hebben, ook als dat geen tweeduizendkoppige multinational betreft. Ik voel me niet in de positie te dwepen met management tricks, integendeel. Wie ben ik om me op dat vlak te meten aan echte ondernemers? Maar nu we ons vijfjarig jubileum vieren, zijn er toch lessen geleerd. Grote en kleine zaken en ik deel de opvallendste met je.

1. Koop geen bonnetjesprikker
Een van de eerste wapenfeiten van Jet en mij bij Amayzine was een tocht op de Vespa naar de Gebroeders Winter, een begrip in Amsterdam als het gaat om kantoorartikelen. We kochten van alles, maar waren vooral bijzonder in ons nopjes met de bonnetjeprikker. Was dat even handig. Zo raakten we de bonnetjes niet kwijt en konden we ze een keer per maand aan onze accountant geven.

De prikker kreeg een prominent plaatsje op ons bureau. Maar wat bleek? Bonnetjes die je gaat declareren moeten ongeschonden en zo maagdelijk mogelijk zijn. Ik heb ‘m nog hoor, die prikker. Hij gaat in het museum.

2. Koop geen briefpapier
Het hangt af van je branche en je business, maar als je een online magazine gaat beginnen, kun je er gevoeglijk vanuit gaan dat er niet heel veel brieven de deur uit zullen gaan. Facturen stuur je digitaal, contracten ook. Als je al iets per post verzendt, is het iets gezelligs. Dus leuke kaartjes voor attente doeleinden; jawohl, saai briefpapier met logo en KVK-nummers…niet per se een prioriteit.

3. Koester kritiek
Er kunnen duizend aardige dingen gezegd worden, maar dat ene kritische en minder enthousiaste bericht blijft aan je oor knabbelen. Als je wakker wordt, denk je er aan. Ik weet welke artikelen zorgen voor discussie op Facebook en soms besluit ik om de reacties niet te lezen, maar dan kan ik het toch niet laten en zit ik er helemaal in. Soms hebben mensen hun mening klaar terwijl ze mijn echte artikel niet eens hebben gelezen, maar toch, toch. Kritiek zet me uiteindelijk aan het denken. Hoe stom en vervelend en irritant ik het ook kan vinden, ik leer er bijna altijd iets van.

4. Ga het gesprek aan
Als iemand het totaal niet met me eens is, zoek ik de dialoog. Niet op Facebook waar iedereen kan meekijken. Dat voelt voor mij als het plein van de middelbare school waar twee jongens een robbertje vechten met achter beiden een groep opgelaten types met gebalde vuisten. Die willen helemaal niet dat je het goedmaakt, zij willen een gevecht. Stap de arena uit, beargumenteer je verhaal en sta open voor de ander. Probeer het vanuit de ander te bezien en meestal vind je elkaar en is dat knagende k*t-gevoel ineens weg.

5. Bellen is beter dan mailen
Vooral als er een conflict dreigt. Ga je heen en weer mailen met argumentaties, dan kun je er vergif op innemen dat het uitmondt in een ruzie. Of op z’n minst genomen in een ongemakkelijke situatie. Jij interpreteert de woorden van de ander niet zoals die ze heeft bedoeld en andersom. Jij leest de vervelende mail hardop voor aan je collega’s, zij zeggen ‘tsss’ en ‘belachelijk’ met je mee en helpen jou wat pittige zinnen te formuleren. Dan vinden jullie jezelf ontzettend gevat en trots en drukken op ‘send’. Zo. Hier. Pak aan. Aan de andere kant van de mail herhaalt zich hetzelfde recept. Ook daar worden mouwen opgestroopt en pennen in het zuur gedoopt. Hoe lekker zo’n correspondentie soms kan zijn, tot een oplossing kom je niet. Pak de telefoon, bel alleen, leg uit hoe je iets bedoelt en wat je wilt, probeer je te verplaatsen in de ander en channel vooral heel erg dat je allebei in harmonie ophangt. Bij mij lukt het bijna altijd.

 
6. Maak het klein en gooi het weg
Iets naars, hoe verwaarloosbaar futiel ook, kan de hele dag bij je blijven. Ik probeer te benoemen wat er is dat me een vervelend gevoel geeft. Ik praat erover, schrijf het op en denk dan aan de woorden van mijn art director van vroeger B. ‘Maak het klein en gooi het weg.’ Soms doe ik het zelfs fysiek. Ik schrijf het op, maak een prop van dat papier en hups, in de prullenbak ermee. Of nog beter: ik leen een aansteker van mijn buurvrouw en steek de fik erin. Het werkt.

7. Geniet
Van de leuke mensen om je heen, van je vrijheid, van het feit dat je dingen kunt gaan doen zonder veertien stempels bij zeven loketjes te halen. Dat je bij de lunch champagne kunt drinken as je zou willen, dat je leuk Urban Nature Culture-servies  in de kantoorkeuken hebt, dat je zes soorten melk in de ijskast hebt staan, gewoon omdat jij en iedereen die bij je werkt dat willen.

Amen.