Finally, de trailer van The Kissing Booth 2 is uit
Nou nou nou Netflix, dat mocht ook wel even, hè. The Kissing Booth was echt één van mijn favoriete guilty pleasures van het jaar. Het jaar 2018. Oftewel twee jaar geleden. Op zich was ik niet de enige die groot fan van deze film werd, want hij was ook gelijk één van de best bekeken films van dat jaar. Dus dan zou je toch denken dat dat tweede deel er best wel rap achteraan zou komen. Wat. Een. Deceptie. Niks van waar dus. En de laatste tijd kunnen we het coronavirus van eigenlijk alles de schuld geven (bijvoorbeeld van het feit dat The Handmaid’s Tale vertraagd is, waar ik nog steeds boos over ben), maar dit is zelfs van daarvoor nog. The Kissing Booth 2 had alláng pre-corona afgerond kunnen worden.
Dus een goed excuus is er volgens mij niet echt. En in de tussentijd is er van alles gebeurd. Of nou ja, vooral één best belangrijk ding: hoofdrolspelers Joey King en Jacob Elordi waren in de film een cute couple en daarbuiten ook, ze hebben ook best wel lang een relatie gehad. Gehad ja, want ze zijn inmiddels alweer uit elkaar. Ik ben dus stiekem wel een beetje benieuwd hoe die promotie-evenementen gaan tussen deze ex-lovers, maar ik ben vooral benieuwd naar hoe het Ellie en Noah vergaat in The Kissing Booth 2. HET DUURT ZO LANG.
De release date is trouwens wel al bekend. 23 juli komt-ie op Netflix en de trailer is zojuist gedropt. En eerlijk is eerlijk: hij ziet er wel weer top uit. Noah en Ellie hebben een fijne zomer samen gehad, lekker kleffie en beffie uitgehangen, en slimme boy Noah is erna naar Harvard gevlogen. En Ellie niet, want die zit nog op de middelbare school en langeafstandsrelaties zijn nou niet bepaald makkelijk.
Want dan komt er een nieuwe aantrekkelijke jongen op school die Ellie wil strikken voor The Kissing Booth (want ja, met zo’n succes kan hun kermis niet meer zonder uiteraard), dat mondt uit in een vriendschap en dat wordt dan weer lastig voor haar relatie met Noah. Het vertrouwen wordt minder, ruzie, en die afstand… Genoeg drama, drama, drama dus, maar ik heb er ZIN IN. Eindelijk weer een fijne guilty pleasure waarvan je op voorhand al weet dat-ie te gek wordt. Top.